Direct naar artikelinhoud

De vrouw die tegenwind in rugwind veranderde

Na tien jaar aan het hoofd van het Gentse AZ Jan Palfijn, keert Marleen Porto-Carrero terug naar haar oude liefde: de intercommunale Farys-TMVW. Maar ook daar zal ze waarschijnlijk niet gespaard worden van ophef.

Een gigant uit Gent. Zo valt intercommunale Farys-TMVW wel te omschrijven. Het bedrijf, van oorsprong in meer dan tachtig gemeenten actief in drinkwater maar tegenwoordig ook bezig met saneringen van afvalwater en het beheer van sportinfrastructuur, telt een omzet van meer dan 366 miljoen euro. Met Marleen Porto-Carrero (58) krijgt het nu een vrouw aan de top. Zij zal vanaf 17 oktober de lang niet altijd onomstreden Ludy Modderie opvolgen.

Hij was gedurende zestien jaar directeur-generaal en staat bekend als een goede vriend van burgemeester Daniël Termont. Onder zijn bewind kocht de intercommunale ook voor 12 miljoen euro aan vastgoed bij de Ghelamco Arena, het stadion van AA Gent. Een besluit dat op kritiek kon rekenen van gemeenten die aandeelhouder zijn van Farys. Afgelopen juni kwam daar volgens De Tijd een bezoek van de Bijzondere Belastinginspectie bovenop, dat de fiscale constructies onderzoekt rond ruim tachtig zwembaden van gemeenten die werden beheerd door de intercommunale.

Porto-Carrero, die de leiding krijgt over een kleine achthonderd personeelsleden, is geen bekende naam in Vlaanderen. Toch werd de geboren Turnhoutse in 2010 - net als Modderie overigens - genoemd als mogelijke CEO van de VRT. Zelf stelde ze toen van niets te weten. "Ik heb er ook geen idee van hoe mijn naam in die lijstjes van mogelijke VRT-bestuurders is beland", zei ze in deze krant. "Ik heb helemaal geen affiniteit met media."

Met water heeft ze dat ontegensprekelijk wel. Ze begon in 1993 bij Farys als personeelschef, na onder meer ervaring te hebben opgedaan als therapeutisch coördinator in een psychiatrisch centrum. Ze maakte intern carrière en werd in 2000 benoemd als adjunct-algemeen directeur. Een functie die ze vijf jaar zou uitoefenen alvorens naar het noodlijdende Algemeen Ziekenhuis Jan Palfijn te verhuizen.

Ze kreeg er wat ze wilde: een job met eindverantwoordelijkheid. Maar ze kreeg ook te maken met de nodige ophef. In 2009 onthulde Knack dat het in financieel zwaar weer verkerende ziekenhuis in anderhalf jaar voor 90.000 euro aan consultancyopdrachten uitbetaalde aan Farys-TMVW. Ook haar vroegere baas Ludy Modderie zou via een bvba voor een bedrag van ruim 40.000 euro gefactureerd hebben. Criticasters spraken in dat verband van "een ons-kent-onsmentaliteit".

"Dat was manifest onjuist", zegt Porto-Carrero vandaag. "Als je iets op de kaart probeert te zetten, krijg je tegenwind. Niemand in het Palfijn ligt nog wakker van die onwaarheden." Ze verklaart dat het ziekenhuis aan Farys en Modderie hulp vroeg bij opdrachten waarvoor het zelf geen expertise in huis had. "Je hebt mensen nodig die de wetgeving voor overheidsopdrachten van binnen en van buiten kennen, iets wat niet tot de corebusiness van het ziekenhuis behoort."

Het was lang niet de enige tegenwind waar ze mee te maken kreeg. In september 2011 dook ook een behoorlijk vernietigend auditrapport van de Vlaamse Zorginspectie op. Het Jan Palfijn zou een ondermaatse spoeddienst hebben, kampen met aanslepende personeelstekorten en geen controle uitoefenen op de narcotica. Porto-Carrero stelde dat het om een momentopname ging en vroeg geduld. Vandaag is ze er volgens vriend en veel vijanden in geslaagd om de omslag te maken: het vroegere OCMW-ziekenhuis is na ingrijpende verbouwingen uitgegroeid tot een moderne instelling.

"Dat is mede dankzij de expertise van Modderie en zijn team binnen de beoogde termijn en het vooropgestelde budget gelukt", zegt Rudy Coddens (sp.a), voorzitter van de Raad van Bestuur van Jan Palfijn en OCMW-voorzitter. Hij beklemtoont dat het ziekenhuis een vennoot is van Farys-TMVW. "Wij vroegen, net als vele OCMW's en gemeentebesturen, de hulp van Modderie en Farys. Nu zal Porto-Carrero die functie vervullen. Zij was er na een selectieprocedure als beste kandidaat uit de bus gekomen. Ik heb nog samen met de artsen geprobeerd om haar te overtuigen om bij ons te blijven. Maar ze heeft, helaas voor ons, na rijp beraad toch voor haar oude liefde gekozen."