Oude aartsvijand wordt redder in hoge nood

Wat heet rivaliteit? Als sterke man van GBA noemde Jos Verhaegen Antwerpvoorzitter Eddy Wauters ooit de grootste hooligan van België en omgekeerd noemde Wauters Verhaegen ooit een saboteur omdat hij in de aanloop naar Euro 2000 de stadionplannen van Antwerp zou hebben gekelderd. Maar zie, meer dan vijf jaar na die uitspraken werken de twee kemphanen samen aan de redding van The Great Old. En wekken ze zelfs de indruk dat ze dikke vrienden zijn. "Wij hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden", zegt Eddy Wauters met uitgestreken gezicht. "De Jos heeft hier zelfs nog gespeeld toen hij een twintiger was, zijn hart heeft altijd dicht bij Antwerp gelegen. Dat hij hier nu investeert, is dus zo opmerkelijk niet."

Dat Verhaegens hart een tijdje geleden vertrappeld werd op het Kiel en dat hij in het noodlijdende Antwerp een gouden kans ziet om wraak te nemen op Beerschotbaas Patrick Vanoppen, ligt echter dichter bij de waarheid. "Revanche? Daar heeft dat niks mee te maken", beweert Verhaegen zelf. Bij Antwerp-ondervoorzitter Jan Michel klinkt dat anders. "Tijdens de onderhandelingen heb ik meermaals gemerkt dat er bij de groep-Verhaegen een groot revanchegevoel leeft. Ik ben ervan overtuigd dat ze naar Antwerp komen om iets moois op te bouwen, maar ze zijn evenzeer op zoek naar eerherstel."

Het revanchegevoel tegenover Beerschot is overigens niet het enige waarover Verhaegen mist spuit. Zo ontkent hij ook pertinent dat hij sinds deze week iets in de pap te brokken heeft op de Bosuil. "Ik heb niet geïnvesteerd, ik heb enkel een aantal mensen samengebracht." Op papier heeft Verhaegen helemaal gelijk. Hij krijgt immers geen officiële functie bij Antwerp en is enkel de aanvoerder van een groep anonieme investeerders die deze week een samenwerkingsakkoord heeft afgesloten met het Antwerpbestuur. In de praktijk zal de gefortuneerde zakenman echter wel degelijk aan de touwtjes trekken bij het stamnummer 1. De twee personen die hij deze week heeft aangesteld als algemeen en technisch directeur, respectievelijk Paul Heylen en Gunter Hofmans (beiden ex-GBA), zijn vertrouwelingen van Verhaegen die wekelijks, zo niet dagelijks, naar hem terugkoppelen.

Geen Beerschotscenario meer

Waarom dan die geheimzinnigheid? Omdat Verhaegen op zijn zeventigste geen zin meer heeft om in een Beerschotscenario terecht te komen. Bij de club waar hij tot voor kort nog de plak zwaaide, was Verhaegen de laatste jaren bij een deel van de supporters persona non grata. "Hij heeft ontzettend veel over zich heen gekregen en is beschimpt en bespot", zegt iemand uit Verhaegens entourage. "Dat wil hij nooit meer meemaken." Daarom dus dat Verhaegen vandaag in alle toonaarden ontkent dat hij mee het nieuwe Antwerp gaat leiden. Als het straks misloopt, blijft hij zo tenminste gespaard van de toorn van het publiek. Hofmans en Heylen duiken de loopgraven in, Verhaegen houdt van op een veilige afstand een oogje in het zeil. En Eddy Wauters? Die mag na 42 jaar alleenheerschappij enkel nog 'voorzittertje spelen' bij de gratie van zijn voormalige rivaal. Al wil hij dat zelf niet gezegd hebben.

"Ik blijf de sterke man bij Antwerp", reageert Wauters, maar als we hem vragen wie straks over nieuwe spelers mag beslissen, moet hij schoorvoetend toegeven dat het 'de nieuwkomers' zijn. En een nieuwe trainer? Ook de nieuwkomers. Een uitgaande transfer? U raadt het al. "Maar we hebben besloten dat we alles in onderling overleg zullen doen", aldus Wauters. En als er onduidelijkheid is? "Dan krijgt de groep-Verhaegen het laatste woord." Met andere woorden: de Antwerpvoorzitter is met handen en voeten gebonden aan zijn rivaal/mecenas. Waarom een fiere man als Eddy Wauters daarmee heeft ingestemd? "Omdat het vijf na twaalf was voor zijn club", zegt kersvers algemeen directeur en 'Verhaegen-man' Paul Heylen. Wauters zelf geeft dat met evenveel woorden toe. "Wij hadden geld nodig en zij een club, voilà. Maar voor alle duidelijkheid: wij blijven eigenaar van het stamnummer, het logo, de kleuren en de naam. We hebben onze ziel dus zeker niet verkocht."

Wauters doet alsof hij erop gebrand was om de symbolen van Antwerp in rood-witte handen te houden, maar ook nu is de werkelijkheid anders. Want Verhaegen zag een overname van het stamnummer wel degelijk zitten, maar raakte afgeschrikt door de torenhoge schulden. Die schulden zitten - samen met alle Antwerpsymbolen - in de vzw Royal Antwerp FC en bedragen net geen 20 miljoen euro. Als Verhaegen de symbolen in handen wil krijgen, moet hij eerst de schulden aanzuiveren en dat is zelfs voor zijn portefeuille wat hoog gegrepen. Dus bedacht hij een hoogst inventieve constructie om toch een voet tussen de deur te krijgen bij Antwerp zonder de schulden te moeten overnemen. Verhaegen koopt Antwerp niet, hij geeft ieder jaar een 'dotatie' waarmee de club alle kosten kan dekken. Dat doet hij via de nv Royal Antwerp FC Management, waar al zijn getrouwen deel van uitmaken, voor een termijn van minstens drie jaar. Dit jaar zou de dotatie ongeveer 4 miljoen euro bedragen.

In ruil krijgt de nv het sportieve en commerciële zeggenschap binnen de club én wordt het eigenaar van alle spelers die nieuw binnenkomen. Die spelers worden ingeschreven bij de vzw, maar als ze verkocht worden, gaat de opbrengst naar de nv. Lees: naar Verhaegen. Die zou echter bereid zijn om ieder jaar een deel van de eventuele winst van zijn nv aan de vzw te geven voor de afbouw van de schulden. Maar tegelijk probeert de groep-Verhaegen ook op andere manieren de financiële put te dempen.

De voorbije weken is immers druk onderhandeld met de verschillende schuldeisers - bijna allemaal rijke families uit het Antwerpse - in de hoop dat zij de schulden de komende drie jaar bevriezen. Negentig procent van de schuldeisers stemden daar al mee in. Stiekem hopen Verhaegen en co. echter dat de schuldeisers straks helemaal meestappen in het enthousiasme rond het nieuwe Antwerp en dat ze hun rood-witte hart laten zien door een deel van de schulden kwijt te schelden.

Als dat gebeurt, dan staat niks Verhaegen nog in de weg om de vzw Royal Antwerp FC helemaal op te kopen. Dan is Wauters ook zijn stamnummer kwijt en is de overname compleet. Op die manier zou Verhaegen bovendien een extra wapen in handen krijgen waarmee hij Beerschot pijn kan doen: de Bosuil. Bronnen binnen Antwerp fluisteren dat Verhaegen met het idee speelt om het aftandse stadion volledig tegen de grond te gooien zodra de club naar eerste stijgt. Om nadien op dezelfde gronden een compleet nieuw complex neer te zetten. Op die manier zou het gezamenlijke stadionproject op Petroleum Zuid - waar de stad een stadion wil bouwen voor Antwerp én Beerschot - in de prullenmand verdwijnen. "En dan kunnen die op het Kiel fluiten naar een nieuwe voetbaltempel", klinkt het.

De Antwerpfans zullen de motieven van 'de nieuwkomers' worst wezen. Zij waren het oude bestuur meer dan beu en zijn dolenthousiast met de komst van Verhaegen en co. De oude vetes zijn begraven, de toekomst oogt sinds lang nog eens rooskleurig. "Ik krijg hier voortdurend schouderklopjes en felicitaties", grijnst Paul Heylen. "Nog nooit meegemaakt." De Bosuil drijft op een wolk, met dank aan de verschoppelingen van het Kiel.