De nieuwe Tobback heet Mohamed
Zijn echte ouders zijn Marokkaanse immigranten van de eerste generatie, maar politiek is Mohamed Ridouani (36), de nieuwe kopman van de Leuvense sp.a, een aangenomen zoon van Louis Tobback. Dat laat zich ook gevoelen, zegt al wie het weten kan. 'Het zijn twee dezelfden.'
Het klopt. Dit is inderdaad geheel opgezet spel van mezelf." Leuvens opperhoofd Louis Tobback laat het klinken als een sneer, zoals alleen een Tobback dat kan, maar kan tegelijk een monkellach niet verbergen. He loves it when a plan comes together. Dat Mohamed Ridouani zich presenteerde als de enige kandidaat om in 2018 de Leuvense sp.a-lijst te trekken bij de gemeenteraadsverkiezingen komt niet uit de lucht vallen.
Niet voor niets gaf burgemeester Tobback zijn schepen Ridouani in 2012 een monstrueus pakket aan bevoegdheden met de boodschap dat de jonge gast er misschien zijn nek over zou breken. "Misschien ook niet, en dan is hij echt een hele grote", luidde het toen. Nu zegt de ondertussen 77-jarige Tobback dit: "Het is het enige waar ik in mijn carrière nog in moest lukken: mijn opvolging. Ik heb dan wel 24 jaar Leuven kunnen leiden, ik wil ons project niet teloor zien gaan. Ik zal in 2018 dan ook campagne voeren zoals nooit tevoren."
Dat zal gebeuren met een lijst waar naast de oude, ook de jonge Tobback op zal prijken. En die laatste heeft, benadrukt hij, niet de minste rancuneuze gevoelens dat hij niet zelf in de voetstappen van zijn vader mag treden. "Ik vind het maar logisch dat Mohamed de lijst trekt. Ik heb zelfs nooit in de gemeenteraad gezeten, met welk recht zou ik dan een eerste plaats kunnen claimen?"
En op termijn is niks uitgesloten, zalft vader. "Mohamed en Bruno hebben allebei nog enkele decennia carrière voor zich en er kan nog veel gebeuren. Het lijkt me dus beter dat ze samen winnen, dan dat ze samen zouden verliezen."
Pleegzoon
De weg die kandidaat-burgemeester Ridouani tot dusver heeft afgelegd, klinkt als een sprookje. Geboren in 1979 als zoon van Marokkaanse ouders die in de jaren 60 naar Leuven verhuisden en oudste van zes kinderen. Als klein jongetje vroeger dan anderen leren lezen en schrijven dankzij zijn buren studenten in de Jozef II-straat. Op zijn achttiende zelf handelswetenschappen gaan studeren aan de unief, om daarna tot grote trots van zijn ouders een carrière van maatpakken en bedrijfwagens uit te bouwen als consultant bij adviesbureau Deloitte. Zich bewust van zijn opmerkelijke parcours wil hij andere jongeren dezelfde kansen bieden en start hij met enkele vrienden een begeleidingsprogramma op.
Het is dan, in 2005, dat Ridouani in het vizier komt van Stijn Bex (ex-Spirit en Groen). Dat vertaalde zich meteen in de verkiezingsuitslagen: Ridouani werd verkozen en schopte het in 2006 onmiddellijk tot schepen. Bij sp.a kwam Ridouani pas in 2009, toen Spirit ter ziele ging.
"Mo combineert twee belangrijke eigenschappen voor wie een uitvoerend politiek mandaat wil", zegt zijn vroegere compagnon de route Bex. "Hij denkt heel analytisch en hij doet de zaken graag vooruitgaan. Eigenlijk is het geen wonder dat het zo goed klikt met Louis Tobback. Je kunt met Tobback over alles in debat gaan, zolang je het dossier beter kent dan hij, anders blaast hij je weg. Met Mohamed is dat net hetzelfde."
De gelijkenis is ook Freya Van den Bossche niet ontgaan. Zij werkt samen met Ridouani aan de vernieuwing van de nationale partij en is vol lof. "Mo is zo iemand die ze in mijn partij zouden moeten uitvinden, als hij nog niet bestond. Hij is niet het prototype socialist, maar belichaamt wel al onze waarden. Je moet het Louis nageven: als hij iets kan, dan is het wel talenten spotten."
Ridouani past dus helemaal in het plaatje. Zo zeer dat niemand het over slechte karakterkenmerken wil hebben. Socialisten zitten nu eenmaal niet vet in de goudhaantjes, dus steken ze hun uitverkoren exemplaren ook liever geen stokken in de wielen. Wat ook te zeggen van een volwassen man die nog elke middag bij zijn moeder soep gaat eten en er naar eigen zeggen zenuwachtig van wordt wanneer dat een dag niet lukt?
Dat hij zijn lijsttrekkerschap te danken heeft aan zijn roots, misschien? In de brede partij wordt dat met klem tegengesproken. Ridouani zelf blijft er nuchter onder. "Meer zelfs. Ik besef dat het een gewaagd moment is om me als Marokkaanse immigrantenzoon kandidaat-burgemeester te stellen. Ik weet dat dat zeker in deze terreurtijden tegen me kan spelen. Maar aan de andere kant hoop ik dat het een sterk signaal kan zijn dat het kán in Vlaanderen. En dat het eigenlijk geen verschil maakt of ik nu Mo of Jan heet, want ik heb mijn roots, maar ik ben ook al heel mijn leven een gewone Leuvenaar."