Handelaars in paarse schijnridderzwammen
Nog niet vertrouwd met de paarse schijnridderzwam? En al helemaal niet met de doodstrompet? Voor wie het verschil tussen beide niet kent is er Love & Fungi, een fijne Amerikaanse indie over liefde en paddenstoelen die perfect aansluit bij de slowfoodbeweging.
Toegegeven, het is een wat vreemde keuze van de filmverdeler om dit langspeelfilmdebuut van het Amerikaanse koppel Jason Cortlund en Julia Halperin in volle zomer uit te brengen, terwijl het paddenstoelenseizoen in de herfst toch als releaseperiode toepasselijker zou zijn. Het doet echter niets af aan de ingetogen kracht én originele invalshoek van deze met lichte ironie en poëtisch realisme vertelde culinaire liefdeskroniek.
Het voor een stukje met de hulp van crowdfunding tot stand gekomen Now, Forager: A Film about Love and Fungi (de originele titel) schildert het rustige portret van Lucien (coregisseur en scenarist Cortlund) en Regina (Tiffany Esteb), een koppel van Baskische origine dat voor een alternatieve levensstijl gekozen heeft. Ze huren een bescheiden appartement in New York, een plek die ze voor dag en dauw verlaten om wilde paddenstoelen te gaan plukken in de omliggende bossen. Hun oogst verkopen ze aan restaurants in de buurt maar ondanks hun eenvoudige leven is hun financiële situatie vrij instabiel.
Net die precaire situatie zorgt voor spanningen in hun relatie. De wat chagrijnige en gefrustreerde Lucien wil zich nog intensiever op het plukken van paddenstoelen gaan toeleggen: hij droomt van een nomadisch bestaan waarbij hij in de winter paddenstoelen in Zuid-Amerika gaat oogsten. De meer praktische Regina wil juist meer zekerheid in haar leven, een opportuniteit die haar wordt aangereikt wanneer een hip restaurant haar een job als kok aanbiedt.
De clash tussen integratie en leven in de tegencultuur zonder compromissen te sluiten vormt de dramatisch sobere backing van Love & Fungi. Al werkt dat drama eerder zuinig minimalistisch en zacht melancholisch op je in plaats van rauw overrompelend. En toch is dit een film die sporen moet nalaten bij iedereen die bij de slowfoodpolitiek betrokken is of er zich door aangesproken voelt. Af en toe lassen de regisseurs een satirische strijdkreet in, zoals in de scènes waarin Lucien uit pure financiële noodzaak de catering organiseert voor een groot feest bij een rijke, snobistische dame of in de voor Regina al even rampzalige episodes waarin haar alternatieve, authentieke Baskische gerechten afgewezen worden in een Baskisch restaurant.
Bijzonder fris ook is de manier waarop fraaie close-upbeelden ingelast worden - inclusief de Latijnse namen - van pruikzwammen, keizeramanieten, morieljes en andere paddenstoelensoorten. Cortlund, ondertussen zelf een expert in de mycologie, noemt paddenstoelen niet voor niets "de grote afbrekers van onze wereld" en hij gebruikt ze in Love & Fungi prachtig als metafoor voor een afstervende relatie. Het maakt van deze van eerlijkheid doordrongen paddenstoelenfilm tegelijk een fragiele liefdeskroniek én smaakvolle eetfilm die de slowfoodtrend oprecht in de ogen kijkt.