Direct naar artikelinhoud

Vlaamse student legde basis voor nieuw Justitiepaleis

Het masterplan voor de herbestemming van het Brusselse Justitiepaleis, dat deze week werd goedgekeurd, is gebaseerd op de resultaten van de internationale wedstrijd Brussels Courthouse Contest. Winnaars waren de toen 24-jarige architect Wim François en zijn team.

Donderdag gaf de ministerraad groen licht aan het masterplan voor de herbestemming van het Justitiepaleis. Het gebouw behoudt enkele justitiële functies, maar de strafzaken zullen verhuizen naar de veel beter beveiligde gebouwen aan de overkant van het Poulaertplein. Daarnaast worden de koepel en de kelder van het Justitiepaleis opengesteld voor het brede publiek. Er komen winkels en mogelijk ook een bistro.

Al die ideeën komen rechtstreeks uit de koker van Wim François en zijn team. Zij wonnen de internationale wedstrijd die de Regie der Gebouwen en de FOD Justitie op touw zetten om inspiratie op te doen voor de toekomst van het imposante gerechtsgebouw.

François, die momenteel in Boston aan de slag is voor Organization for Permanent Modernity, het bureau van enkele Vlaamse architecten met vestigingen in Brussel en de VS, raakte jaren geleden al in de ban van het gebouw. "Mijn afstudeerproject als architectuurstudent aan het Brusselse Sint-Lucas draaide volledig rond het Justitiepaleis. Het is een heel indrukwekkend gebouw, een baken ook in de Brusselse skyline. Je kan erover discussiëren of het een mooi gebouw is maar het spreekt alleszins wel heel erg tot de verbeelding. Het blijft een fenomenaal gebouw."

Voor de wedstrijd werkte Wim François samen met ontwerpbureaus T.O.P. Office en Expo68 en met erfgoedarchitect Jos Vandenbreeden. "Dankzij mijn thesis beschikte ik al over de plannen van het gebouw en over veel ideeën. We hadden dus een zekere voorsprong op de andere deelnemers", aldus François. Het team koos er bewust voor om een deel van de justitiële functies te behouden. "Het Justitiepaleis is een mastodont die heel erg aanwezig is in de stad, maar eigenlijk kennen weinig mensen het gebouw. Het is erg gesloten en staat geïsoleerd in zijn context. Het was dus onze wens om dat gebouw open te stellen voor het publiek."

De rode draad in het ontwerp van François en co.: de verbinding tussen hoog- en laag-Brussel. "In ons ontwerp lieten we twee straten door de kelders van het Justitiepaleis lopen, helemaal van de benedenstad in de Marollen tot aan de Louisalaan in de bovenstad. Vroeger lagen die straten daar echt. Onder de kelder bevinden zich nog de funderingen van het gebouw: het gaat om één verdieping van zes à zeven meter hoog, met kolommen en gewelven die het paleis dragen, vergelijkbaar met de kelders van Kuregem. Die zalen zouden een prachtige evenementenruimte kunnen vormen."

Mogelijkheden te over, dus. De ministerraad heeft het masterplan goedgekeurd en gaat nu een consultant aanstellen die een en ander concreet moet maken. "Het zou fantastisch zijn als ze ons ontwerp heel ver zouden doorvoeren."