Weg met de smartphone (of niet)
Zelden lokte een opiniestuk zo veel lezersbrieven uit als dat van Gert Goeminne. De onderzoeker hield in deze krant een vurig pleidooi om afstand te doen van de smartphone. Vernielt het ons leven of kunnen we niet meer zonder?
DE GEHEELONTHOUDER
STEFANIE LAMBRECHTS (24)
Studente Culturele Studies KULeuven
'Info wanneer ik het wil'
"Toen ik een jaar in Utrecht studeerde, heb ik me door vrienden laten overtuigen om een HTC Wildfire te kopen. Ik studeerde journalistiek en ze zeiden me dat een smartphone onontbeerlijk was omdat ik dan alles meteen kon opnemen, filmen en doorsturen naar de redactie. In het begin deed ik nog moeite om al die snufjes onder de knie te krijgen, maar ik merkte al gauw dat ik ze toch niet gebruikte."
"De doorslag om mijn smartphone te dumpen kwam er toen ik voor mezelf een experimentje hield. Ik vroeg een Nederlandse vriendin om mijn smartphone een week bij te houden omdat ik wilde weten hoe het was om zonder te leven. Als eerste merkte ik dat ik vaker op tijd kwam op afspraken. Als je een gsm hebt, stuur je al gauw een sms'je om te zeggen dat je vijf minuutjes later zal zijn. Heb je geen gsm, dan ben je gewoon op tijd. Ik vond het zalig om een week zonder te leven. Het enige probleem was dat het niet alleen om mij draaide, maar ook om de mensen rondom mij. Mijn ouders en mijn vrienden verwachten van mij dat ik bereikbaar ben. Ik ben sowieso niet de persoon die altijd meteen opneemt of terugstuurt, maar ik merk steeds vaker dat mensen dat wel van me verwachten.
"Tijdens die week stond ik op een avond brownies te bakken en ik had de reflex om dat aan iedereen te laten weten. Toen besefte ik: waarom zou ik dat in godsnaam willen meedelen? Ik was het gewend om de meest banale dingen met anderen te delen zonder er bij stil te staan dat die zaken compleet irrelevant waren. Zelf heb ik ook een grondige hekel aan nutteloze posts. Ik heb een vriend die dagelijks op Facebook zet wat hij die avond gaat eten, met foto en al. Toen ik nog een smartphone had, verscheen dat meteen op mijn scherm als Facebookmelding. Maar wat kon mij het schelen dat hij worst met puree aan het eten was? Ik wilde weten hoe het met hem ging, niet wat op zijn menu staat."
"Na die week besloot ik mijn smartphone in te ruilen voor een ouder exemplaar. Een Nokia van dertig euro. Meer dan sms'en en bellen kan het toestel niet en dat is precies wat ik wil. Nu check ik de sociale media en mijn mails wanneer ik dat zelf wil. Met een smartphone gaat dat niet. Het wordt je opgedrongen. Ik weiger de hele dag door overrompeld te worden met mails, telefoontjes en facebook- of twitterverkeer. Overdag ben ik bezig met mijn eigen ding en hoef ik niet te weten waar anderen mee bezig zijn. Mensen halen vaak aan dat ze een smartphone hebben omdat ze dan 'gesynchroniseerd' zijn met de wereld, maar ik vind dat ik ook zonder smartphone op de hoogte ben van de actualiteit. Meer zelfs: ik verlies geen tijd of focus, want ik pik alleen de relevante dingen mee. Met zo'n smartphone kies je niet wat er op je afkomt. Daar zitten ook heel veel irrelevante nieuwtjes tussen. Nog zo'n voordeel van een old school gsm is dat mijn batterij langer meegaat. Ik zal, zolang ik kan, die smartphone uit mijn leven weren en ik raad iedereen aan hetzelfde te doen."
DE ADEPT
CAROLINE D'HONT (29)
Content coördinator bij de VMMA
'Verslaafd en ook een stuk luier'
"Voor alles reken ik op mijn iPhone 5. Het is mijn gps, mijn krant, mijn gamepad. Ik heb mijn smartphone voornamelijk nodig voor mijn job omdat ik professioneel bezig ben met websites en het beheer van de sociale media. Ik moet dus op elk moment van de dag, op elke plaats online kunnen gaan. Ook als ik op café ben met vrienden gebeurt het dat ik even iets online moet zetten. Dat vinden ze vaak vervelend."
"Ik heb de drang om up-to-date te zijn. Als ik op vakantie niet online kan gaan, moet ik echt afkicken. Het is een automatisme geworden, want wanneer ik niet achter mijn computer zit, check ik Facebook en Twitter op mijn iPhone. Het is een tijddoder geworden. Intussen heb ik een zestigtal apps en zit er een goede game tussen, dan betaal ik daar graag voor."
"Sinds ik een smartphone heb, ben ik luier geworden. Als ik niet meteen op de naam van een muziekgroep kan komen, zoek ik dat meteen op in plaats van even na te denken. Ik sta op met mijn smartphone, ga er mee slapen en zet hem nooit of te nooituit. Omdat mijn vriend ook verslaafd is aan zijn smartphone hebben we afgesproken om tijdens speciale gelegenheden, een etentje onder ons twee bijvoorbeeld, onze smartphones thuis te laten."