Direct naar artikelinhoud

'Leren leven met tragere groei'

De formateurs verwachten slecht nieuws over de groeivooruitzichten van de Belgische economie. Dat is slecht voor hun begroting, maar natuurlijk ook slecht voor de economie zelf.

Het lijkt een constante. De groeicijfers die de overheid hanteert lijken nooit te kloppen?

Bart Van Craeynest (hoofdeconoom Petercam): "De voorbije jaren zijn die inderdaad steeds aangepast moeten worden. En omdat de groei steeds tegenviel, zijn ze steeds naar beneden moeten bijgesteld worden. Dat zal nu niet anders zijn. Het Planbureau ging aanvankelijk uit van een groei van 1,4 procent, het zal allicht eerder naar de 1 procent gaan. Ook voor de langere termijn zijn de cijfers te gunstig opgesteld."

Waarom gaat de overheid steeds uit van het gunstigste groeicijfer?

"Het is uiteraard altijd leuker werken met dergelijke positieve cijfers. Anderzijds, het is wel de verkeerde uitgangspositie. Als je enkel het meest optimistische scenario hanteert, dan bedrieg je jezelf. En moet je achteraf weer bijsturen."

Welke is uw inschatting van onze economische groeivooruitzichten?

"We zullen moeten leren leven met een tragere groei. 1 procent, of iets daarrond, dat zullen de groeivoeten zijn voor de komende jaren. En eigenlijk zou dat ook niet eens zoveel mogen uitmaken. België kan immers weinig doen aan de economische groei, daarvoor zijn we te afhankelijk van factoren die we zelf niet in de hand hebben. De groei van de economie in Europa, met Duitsland op kop. De olieprijs, de eurokoers enz. In wezen zijn dat zaken waarvoor je moeilijk de regering verantwoordelijk kunt stellen. Deze, noch de vorige."

Dan maakt het economisch beleid eigenlijk niks uit?

"Neen, dat zeg ik niet. Ik wil alleen zeggen dat onze open economie afhankelijk is van factoren die we niet zelf in de hand hebben. Natuurlijk moet je als overheid wel bezig zijn met structurele maatregelen om je economie op de lange termijn te ondersteunen. Niks doen is geen optie."

Wat moet er dan gebeuren?

"De maatregelen zijn bekend, maar tegelijk blijkbaar politiek lastig. We hebben het over fiscaliteit, arbeidskosten, pensioen, werkgelegenheidsgraad, kortom allemaal zaken die we al twee decennia weten, maar waar we ook niks aan gedaan hebben. Terwijl dat net de zaken zijn die we wel in de hand hebben, en die onze groei kunnen helpen ondersteunen voor de lange termijn. Dat zijn structurele zaken."