Zwarte gaten, waarvan het bestaan door Albert Einstein werd voorspeld, zijn gebieden in de ruimte met een zeer compacte massa en een enorme zwaartekracht waaruit niets, zelfs geen licht, kan ontsnappen. Dat maakt ze per definitie niet zichtbaar. Maar er kan wel indirect een beeld gevormd van een zwart gat door te focussen op de schaduw van oplichtend materiaal dat wordt opgezogen. Zo vormt zich een silhouet van de eigenlijke afbeelding.

De telescoop, in feite een netwerk van acht radiotelescopen verspreid over de wereld, richtte zich in 2017 een week lang op Sagitarrius A*, een zwart gat in het hart van onze Melkweg, en op een zwart gat in een sterrenstelsel in sterrenbeeld Maagd.

De eerste beelden werden nu gedeeld tijdens gelijktijdige persconferenties in Brussel, Washington D.C., Santiago, Shanghai, Taipei en Tokio. De persconferentie in Brussel begon om 15.00 uur en is hier live te volgen.

Hoe ontstaat een zwart gat?

Zwarte gaten zijn objecten van extremen. Overblijfselen van ontplofte sterren. Als de kern van die ster meer dan ongeveer 5 keer zo zwaar is als de Zon implodeert de kern van de ster uiteindelijk tot een zwart gat.