Komaan Blanche, dat kan beter

1 Kleur is toegelaten

Van een witte jurk tijdens de repetities ging Blanche naar een zwarte tijdens de halve finale, en alleen al daarover werden krantenkolommen volgepend. Niet geheel onterecht, zo blijkt nu. Synoniemen.net biedt 'geesteloos', 'kleurloos', 'oninteressant' en 'trutterig' aan als alternatieven voor saai. En eerlijk, zo was het maar net. Het zwarte kleed was beter dan de witte lijkwade, maar er is nog ruimte voor verbetering.

Blanche, née Ellie Delvaux, is niet van het uitbundige type. En dat hoeft ook helemaal niet. Dit is allerminst een oproep om meer sideboob (zijdelingse inkijk op de borsten), noch zitten we te wachten op een tweede Nicky Minaj.

Maar een beetje kleur had Blanche niet misstaan, en bovendien is er niets mis met een vleugje make-up. Er bestaat een foto van de zangeres waaruit we durven afleidingen dat we een punt hebben: een zachtoranje truitje, een groen jasje met gele bloemen en felrode lippenstift. Mooi! Vrouwelijk! Ideaal voor het zelfvertrouwen! Rijdt iemand snel met die outfit naar Kiev?

2 Hoera, adrenaline!

Haar lage stemtimbre werkt uitstekend op plaat, maar live is het een ondankbare opdracht om dat over te brengen. Wie de ademhaling niet perfect onder controle krijgt, wordt bij de lage noten genadeloos afgestraft.

Blanche weet dus wat haar te doen staat zaterdag: goed ademen. En denk vooral niet: adrenaline is de vijand, want dat is een populaire misvatting. Verzet tegen adrenaline kan letterlijk resulteren in bibberende knieën en een gevoel van verkramping. De truc zit hem net in het zacht omarmen van de stresshormonen, zodat die haar naar ongekende hoogtes kunnen brengen.

3 Vlechtzwieren mag, gevoelig stilstaan ook

Zoekt u hem even op: Slavko Kalezić, de kandidaat uit Montenegro. Net als Blanche staat hij moederziel alleen op het podium. En ook hij was dinsdagavond niet volledig toonvast en dansen kan hij eigenlijk ook niet. Maar niettemin dartelt hij vol overgave op het podium en zwiert hij met de (echt heel) lange vlecht die aan zijn hoofd bevestigd is, alsof het echt heel tof is. Het geheel trekt op niet veel maar het is wel grappig en sowieso krijgt hij van ons douze points voor zelfvertrouwen.

Blanche brengt een ingetogen nummer, dat een sobere scenografie vraagt. Een beetje té sober, wellicht, voor dat grote, blitse Eurovisie-podium. Maar wellicht schuilt in haar ook geen dartel konijn. Niet erg: Adele is ook geen wiebelkont, integendeel. En toch komt de Britse daar vlot mee weg.

Moraal van dit verhaal: vlechtzwieren mag en gevoelig stilstaan ook. Zolang het maar met overtuiging is. Oefen dus toch een beetje op die ingetogen blik, die intense grimas of desnoods op een gebalde vuist op tijd en stond.

4 Schaamte is relatief

'City Lights' vindt het populaire snijvlak tussen de elektropop van pakweg Robyn en de dramatiek van Florence + the Machine, en is nu al het populairste Songfestival-nummer op iTunes. Van De Volkskrant krijgt Blanche een fraaie 8,5 op 10: "het poweryogaklasje op de braderie. Een nichehoek in de eerdergenoemde Eurovisie-contreien, maar wel het modernste en eigenzinnigste geluid dat er bij zit."

Schaamte is bij Eurovisie een relatief begrip, maar dit jaar is er geen enkele reden voor onzekerheid. Dus komaan, Blanche: ogen toe en zingen maar. Onze Tom Dice vergat bij zijn Songfestival-passage doodleuk die honderden miljoenen televisiekijkers en riep vrolijk 'Come on, Oslo!' naar de zaal. Zo moet dat.

En nog twee dingen om te onthouden: Adele moet vaak overgeven voor ze het podium opstapt, dus zenuwen is des mensen, en het is máár het Songfestival.