'Schandalig wat meisjes te lezen krijgen'

Een gesprek met aseksuelen, mythes doorprikken over menstruatie, haarverlies bij vrouwen en 'ho ho holebi: een praktische gids in coming-out'. De onderwerpen die Fille Folle aansnijdt zijn divers en prikkelend. Het magazine - een maandelijkse nieuwsbrief die ook online te lezen is - richt zich op tienermeisjes, maar behandelt zijn onderwerpen op een opvallend volwassen manier.

Fille Folle is ontstaan uit frustratie en het gevoel dat er iets ontbrak. "Als kind kreeg ik van mijn zes jaar oudere tante een stapel typische meisjesmagazines en glossy's toegestopt. Als jong meisje is dat het enige dat in jouw bereik ligt. Op dat moment zie je daar ook geen graten in", herinnert initiatiefneemster Ilona Lodewijckx zich. "Het is pas nu, wanneer je daarop terugkijkt, dat je begrijpt wat daar eigenlijk in staat. Wat tienermeisjes te lezen krijgen is alles tussen gewoon oppervlakkig en ronduit schandalig voor die doelgroep."

Ze kan zich specifieke voorbeelden voor de geest halen. "Een artikel gaf tips over hoe je tijdens de seks complexen kon verbergen. Als je onzeker bent over je buik, leg je dan onderaan zodat alles zeker 'plat' valt. Wie kleine borsten heeft, moet maar bovenop zitten zodat de zwaartekracht een handje helpt."

"Als je de doelgroep voor ogen houdt, wéét je dat zoiets niet is wat jonge meisjes te horen moeten krijgen. Ze zouden moeten lezen dat seks iets superleuk, open en positief is dat je zelf moet ontdekken met de persoon met wie je het doet. Die magazines gingen gewoon niet diep genoeg."

Nood aan authenticiteit

Het is met die frustratie dat Lodewijckx zowat een jaar geleden naar haar vriendin en illustratrice Aurike Quintelier trok. Sindsdien schrijft Ilona stukken, zet Aurike de onderwerpen om in beeld en hebben ze een aantal schrijvers rond hen verzameld. Zij halen om de week onder meer de vooroordelen over seuten onderuit, spreken over diversiteit, de racistische uitspraken van Trump, fairtrademode en zetten de verfoeiers van Olga Leyers een hak.

De noodzaak is duidelijk. De doelgroep effectief bereiken is moeilijker. Het tweetal heeft nu zo'n 500 lezers via een nieuwsbrief ("Want zo grijp je de aandacht vast. We konden op die manier ook snel opstarten.") en ongeveer 750 tieners via Instagram. "Het is niet gemakkelijk. Tieners zitten altijd op sociale media, maar wel heel vluchtig. Het moet organisch groeien. De volgers mogen er niet ineens, boem, bijkomen en dan weer even snel verdwijnen. We hebben de filosofie 'elk meisje dat erbij komt, is er één'. Ook al is zij de enige die leest, je hebt toch iets veranderd."

De vrouwen achter het project doen het onbezoldigd en ook over een concreet businessmodel is nog niet nagedacht. "Nu bekijken we hoe we tieners op andere manieren kunnen bereiken. Er zit veel in ons hoofd, zoals een vlog. Video wordt belangrijk en is populair." Plannen om het project te commercialiseren zijn er momenteel evenmin. "Daar ken ik niet zoveel van", moet Lodewijckx, die in het dagelijkse leven bij een online videobedrijf werkt, toegeven. "Het is superbelangrijk dat onze boodschap authentiek blijft."

De vrouwen willen naar eigen zeggen ook radicaal inzetten op diversiteit en inclusiviteit, maar allebei zijn ze wel blank en heteroseksueel. "We zijn ons bewust van die privileges, maar we dragen steeds het idee in ons achterhoofd dat we niet in de plaats van anderen spreken. We hebben een groep van schrijvers en daar begint ondertussen wel diversiteit in te komen. We hebben twee meisjes met Afrikaanse roots, een lesbisch meisje ... Dat vind ik erg belangrijk. Je kan moeilijk diversiteit uitstralen als je het zelf niet vertegenwoordigd, maar je moet er wel naar op zoek gaan."

Alternatief

Eigenlijk is Fille Folle wat Joepiealtijd had moeten zijn, al willen de makers dat niet zo gezegd hebben. "Ik ga mij niet positioneren tegen Joepie. Ik zie Fille Folle niet als het grote alternatief, maar als een aanvulling voor wat er nu op de markt is. Er is niets mis mee om celebritynieuws te lezen. Maar op dit moment is er gewoon niets anders dan die typische meisjesmagazines en dat is problematisch."

"En ja, in een ideale wereld zouden wij de maatstaf zijn en de oppervlakkige magazines de aanvulling. Maar in een ideale wereld was zoiets als Fille Folle er ook al altijd geweest."