Wauters vs Jordan
De beste tv-presentator van Vlaanderen zoekt het voor zijn nieuwe programma's steeds vaker buiten de televisie-studio. Waarom doet Koen Wauters niet vaker wat hij echt goed kan?
Hij droomde van een carrière als profvoetballer. Werd onder lichte familiale druk frontman van Clouseau en rolde na het scoren van een paar hits, dankzij een duwtje in de rug van Mike Verdrengh, de televisiestudio's van VTM binnen. Daar bleek in Koen Wauters een televisie-natuurtalent schuil te gaan. Of het nu De super 50, De juiste prijs, Familieraad, Idool of X-factor was, Wauters praatte elk van die programma's aan elkaar met een naturel dat zijn collega-presentatoren groen deed uitslaan van jaloezie.
Met die jaloezie valt het tegenwoordig wel mee. Presenteren doet Wauters dan ook steeds minder. Koen Wauters is vandaag te zien in programma's als Project K of Over winnaars dat sinds deze week op VTM loopt. Programma's die liefst zo ver mogelijk uit de buurt van een televisiestudio gedraaid worden. Is het de schuld van Michael Jordan? Toen die nog de beste basketbalspeler ter wereld was, wou hij per se laten zien dat hij ook op het honkbalveld wereldtop kon worden. Ook Koen Wauters droomde van meer en anders. Zeker toen bij de concurrentie Tom Waes opdook in Tomtesterom. Wauters begon wat nadrukkelijker op de deur van de televisiestudio te bonken en mocht met Wauters vs Waeseindelijk ook eens buiten gaan spelen.
Weg geloofwaardigheid
De krachtmeting tussen beide televisiehaantjes werd een kijkcijferkanon en le nouveau Wauters leek geboren. "Ik kan echt wel meer dan een trap naar beneden komen en zeggen: Goeienavond, hier is de eerste kandidaat", liet de voormalige presentator weten. Voortaan zou hij 'jongens-tv' maken. Maar zonder Waes aan zijn zijde was het een stuk moeilijker om te overtuigen. Zeker omdat het format waarin hij na Wauters vs Waes geduwd werd van bij het begin al rammelde. In Project K zou hij zijn kinderdromen waar maken. Alleen blonken die dromen niet uit in originaliteit en was de logica in de tegenprestaties vaak helemaal zoek. De doodsteek volgde in aflevering vijf. De jacht op een paar Afrikaanse stropers, waar Wauters plots middenin zat, bleek in scène te zijn gezet. Weg geloofwaardigheid van het programma én een flinke schram op Wauters' carrosserie.
In de zoektocht naar eerherstel nestelde Wauters zich in het spoor van Tom Boonen voor een driedelig afscheidsportret. Meer op de achtergrond, eerder als aangever dan als scorende spits. Die aanpak past hij nu ook in Over winnaars toe. Weer verdwijnt Wauters in de coulissen. De spotlight laat hij aan de vijf mensen met wie hij op pad gaat en die er ondanks hun beperking in slagen toch hun droom te verwezenlijken. Het onbedoelde neveneffect van die tactiek is dat Wauters zichzelf overbodig maakt. Elk VTM-gezicht met een gezonde dosis empathie én een behoorlijk fysieke conditie zou Over winnaars kunnen presenteren.
Misschien moet Koen toch Jordans biografie nog eens herlezen. Toen de verhoopte homeruns achterwege bleven en hij in de coulissen dreigde te verdwijnen, keerde die terug naar zijn vertrouwde basket-court. Om daar nog drie keer kampioen te worden.