Direct naar artikelinhoud

EERSTE MEDAILLE op WK turnen

De ruwe diamant die Nina Derwael nog was op de Spelen van Rio is geslepen en gepolijst. Na haar Europese titel op de brug met ongelijke leggers schreef de 17-jarige gymnaste dit weekend in Montréal opnieuw geschiedenis. Ze zwaaide en vloog recht naar het brons, met een nieuw PR (15.033 punten).

Nina Derwael en prognoses, daar hoort een richtlijn bij: "Laat u niet misleiden. Ze is beter dan ze doet uitschijnen." Voor het EK in april klonk het: "Ik ga voor een medaille op de brug en top tien in de allroundfinale." In de praktijk werd dat goud en een zevende plek. Voor dit WK polsten we ook naar haar ambities: "Top vijf aan de brug en allround beter doen dan in Rio (19de, VH)." En wat presteert ze dan? Brons en een achtste plek. Dat belooft voor Tokio 2020.

Derwael heeft nog drie jaar tijd om haar oefening verder te finetunen. Ze blaast: "Tokio is nog ver, hoor. Tokio zit uiteraard in mijn hoofd maar je weet nooit wat er in drie jaar kan gebeuren." Honderd procent tevreden was Derwael evenwel niet. "Dat ben ik nooit, maar deze keer wel voor 98 procent."

Tijd om eens te bellen met haar trainer Marjorie Heuls, die wel het woord 'medaille' in de mond durfde te nemen. Samen met haar man en head coach Yves Kieffer weet zij wat het betekent om iemand tot olympisch kampioen te kneden. In 2004 waren zij de coaches van Emilie Le Pennec toen die als 16-jarige goud won op de brug met ongelijke leggers in Athene. "Je weet nooit hoe atleten reageren nadat ze een medaille winnen. Nina heeft een doel gemaakt van Tokio maar het belangrijkste is dat ze zich concentreert op de groep. Ze moet de voetjes op de grond houden. Het is fantastisch dat Nina wordt beloond voor haar harde werk. Kijk hoe klein de verschillen hier zijn. Nina had met een betere afsprong zilver kunnen winnen, maar net zo goed was ze naast het podium gevallen en had ze geen geschiedenis geschreven."

Vanochtend landt de Truiense met een WK-medaille in haar koffer. Een primeur, nooit eerder stond een Belg op het podium van een WK artistieke gymnastiek. In een sport waar China, de VS, Rusland, Roemenië en Japan sinds 1903 liefst 50 procent van alle 1.679 WK-medailles verdeelden, is dat zonder meer fenomenaal.

Derwael is niet onder de indruk: "Eigenlijk sta ik daar niet bij stil. Mijn medaille toont vooral aan dat je niet uit een groot land hoeft te komen om groots te zijn op een WK."

Met die mindset zit ze op dezelfde golflengte als haar trainer. Heuls: "Als je de techniek onder de knie hebt, dan doet je nationaliteit er voor de jury niet toe. Het is een geheel van omstandigheden dat maakt dat Nina nu staat waar ze staat: we kregen haar al jong in handen (van haar elfde, VH), ze komt uit een goede familie, heeft een sterk karakter, kreeg steeds de steun van de federatie en is omkaderd door ervaren trainers die hun expertise al bewezen.

"Axelle Klinckaert kan net zo performant zijn als Nina, maar zij werd afgeremd door blessures. Het grote verschil met die andere landen zit vooral in het aantal beschikbare gymnasten. Dat is in België een stuk kleiner en het is niet evident dat alle puzzelstukjes op hetzelfde moment in elkaar passen."

Vierde persoonlijk record dit jaar

Zaterdag was zo'n moment. Derwael verbeterde voor de vierde keer in een jaar haar persoonlijk record: 15.033 punten, liefst vier tienden beter dan de score waarmee ze in april haar Europese titel bemachtigde. Alleen de Chinese titelverdedigster Yilin Fan (15.166 punten) en de Russin Elena Eremina (15.100) deden beter.

"Uiteraard ben ik tevreden", zegt Heuls. "15.000 punten, dat is in het turnen een mythische barrière en dat had Nina zich ook als doel gesteld. Ik wist wel dat ze die score in zich had, maar het blijft een sport van millimeters. Eén seconde te vroeg of te laat lossen en het kan fout gaan. Er zit niet veel speling op."