In het Gent na Termont ligt alles open

Het kartel sp.a-Groen

Wie gaat met de stemmen van huidig burgemeester Daniël Termont (sp.a) lopen? Dat is dé hamvraag in Gent. Termont haalde in 2012 in zijn uppie 45.000 voorkeurstemmen, maar stopt er dus mee. Hij blijft wel lijstduwer en kan wellicht zo nog een aantal stemmen recupereren, maar de rest komt dus 'vrij'.

Niet alleen het vertrek van Termont zal het kartel voelen, ook de Optima- en Publipart-affaires zijn nog niet vergeten. Superschepen en kandidaat-burgemeester Tom Balthazar (sp.a) moest ontslag nemen toen bleek dat hij als bestuurslid bij Publipart - overigens volledig legaal - hoge vergoedingen had ontvangen.

In de plaats van Balthazar kwam Rudy Coddens, nu OCMW-voorzitter en schepen van Seniorenbeleid, Werk en Armoedebestrijding. Een ouwe getrouwe binnen de partij, gerespecteerd en vooral: een onbesproken man die dicht bij de mensen staat. Hij mag dan al veel minder bekend zijn dan Termont en ook niet diens charisma hebben, Coddens is zeker niet kansloos. Hij werkt eerder van onderen uit en gaat er zelf van uit dat mensen hem wel graag zullen zien zodra ze hem leren kennen.

De nummer twee op de kartellijst is huidig schepen van Opvoeding, Onderwijs en Jeugd Elke Decruynaere (Groen). Een harde werker en degelijk schepen, maar voor de buitenwereld een stuk minder bekend dan Groen-collega Filip Watteeuw. Die gaat als schepen van Mobiliteit de geschiedenis in als de man die Gent een circulatieplan gaf. Watteeuw trotseerde het vuurpeloton zowat moederziel alleen. Van de kartel- én coalitiepartner kwam maar weinig - openlijke - steun, maar hij bracht het er heelhuids vanaf. Het circulatieplan had zijn partij en logischerwijs het volledige kartel hevig parten kunnen spelen. Maar het plan lijkt nu toch - behalve door een aantal handelaars - behoorlijk verteerd.

Verwacht wordt dat het kartel de sterkste zal blijven, zij het niet meer met de monsterscore van in 2012. Toen haalden ze 45,5 procent van de stemmen, wat in zetels een absolute meerderheid betekende. Nu hopen ze te eindigen op 35 à 40 procent, waardoor ze nog altijd aan zet zullen zijn.

N-VA

Het zit de Gentse N-VA niet bepaald mee en dat is nog een understatement. De partij had hoog ingezet op de strijd tegen het circulatieplan, maar ving bot.

Bovendien heeft de affaire-Bracke de partij in Gent weinig goed gedaan. Eerst trok Siegfried Bracke van leer tegen de socialisten, die volgens hem te veel geld verdienden, daarna bleek hij zelf als adviseur bij Telenet te werken.

Voormalig staatssecretaris voor Armoedebestrijding Elke Sleurs volgde hem op als lijsttrekker. Sleurs wordt door de andere politieke partijen gezien als een 'madam waarmee te klappen valt'. Maar of haar socialer profiel en zachtere aanpak bij de N-VA-kiezers zal aanslaan, is nog de vraag. Bovendien hangt het spook van Bracke nog steeds rond haar hoofd. Hij zou achter de schermen nog altijd de touwtjes in handen houden.

Open Vld

De liberalen azen in Gent al 20 jaar op de burgemeesterssjerp. En kopman Mathias De Clercq wil het echt graag, burgemeester worden. Het is mogelijk ook zijn laatste kans. In de wandelgangen is te horen dat als het deze keer weer niet lukt, het de volgende keer aan schepen van Financiën Christophe Peeters is om kopman te zijn.

Ook al is Mathias De Clercq veruit de populairste politicus in Gent - enkel Termont haalde de vorige keer meer stemmen -, die sjerp binnenhalen wordt wellicht moeilijk. Als het rood-groene kartel inderdaad het grootst blijft en aan zet is, dan wordt Rudy Coddens burgemeester. Daar is binnen het kartel geen twijfel over. Zelfs al behaalt De Clercq een persoonlijke monsterscore.

Eén ding lijkt zeker: als De Clercq burgemeester wil worden, zal het dus zonder het kartel moeten. En moet de liberaal hopen op een goede score van N-VA en CD&V, waardoor er rechtsom een nieuwe meerderheid kan komen.

CD&V

Eerst hadden ze een jong, wit konijn. Toen dat wegging, koos de partij voor een zeventigplusser als lijsttrekker. Een move die veel wenkbrauwen deed fronsen, maar achteraf gezien wel de redding van de Gentse CD&V-afdeling zou kunnen zijn.

Het plotse vertrek van lijsttrekker Sarah Claerhout, officieel omdat ze ontgoocheld was in de politiek, had de partij in een diepe existentiële crisis gestort. CD&V zit in Gent al bijna 30 jaar in de oppositie. Grote, nationale figuren zijn er niet meer. Noch Joke Schauvliege noch Pieter De Crem zagen een verhuis naar Gent zitten. En met de voormalige lijsttrekkers Filip Van Laecke en Veli Yüksel kun je ook niet naar de oorlog, oordeelde de partij. Beide heren hadden hun kans gehad in respectievelijk 2006 en 2012.

Dus haalden ze Mieke Van Hecke terug uit haar pensioen. Ze wordt door zowat iedereen gerespecteerd en heeft bovendien een uitgesproken sociaal profiel, wat haar goed doet liggen bij het kartel.

Burgemeester zal Van Hecke niet worden, maar als paars volgend jaar klappen krijgt en CD&V in het gat kan springen, dan wordt Van Hecke kingmaker en heeft ze de coalitiepartners maar uit te kiezen.

Vlaams Belang

Het Vlaams Belang speelt in Gent geen rol van betekenis. Lijsttrekker Johan Deckmyn is een vaste waarde, hij zit al sinds 1995 in de Gentse gemeenteraad.

PVDA

De vorige keer haalde de PvdA de kiesdrempel in Gent niet. Maar daar zou deze keer wel verandering in kunnen komen. Verwacht wordt dat de partij met Tom De Meester als boegbeeld toch een deel van de Optima- en Publipart-onvrede weet te capteren. De Meester is energiespecialist en de uitvinder van het woord 'Turteltaks'.

Conclusie

Of het nu een rector aanduiden is of een lijsttrekker, in Gent verloopt dat blijkbaar moeilijk. Drie partijen trekken nu met een 'Plan B-lijsttrekker' naar de kiezer. Al hoeft dat niet meteen een nadeel te zijn. Het feit dat zowel CD&V als N-VA nu lijsttrekkers hebben met een socialer profiel, maakt hen aantrekkelijker voor mogelijke coalitiepartners.

Gent heeft nu twee kandidaat-burgemeesters. Blijft het kartel aan zet, dan wordt het Rudy Coddens. Verliest het zijn meerderheid, dan kan Mathias De Clercq zijn kans grijpen.