Luikse PS ligt in de touwen
Het rijk van de Luikse PS-toppers is definitief uit door de Publifin-affaire, nu ook Willy Demeyer zijn ontslag heeft aangeboden als voorzitter van de federatie. Partijvoorzitter Elio Di Rupo wou al langer af van hun dominantie, maar nooit op deze manier.
Enkele honderden PS-militanten van de Luikse federatie waren gisterenavond samengekomen om de "politieke actualiteit" te bespreken. In gebouwen van de universiteit van Luik zouden ze achter gesloten deuren hun hart kunnen luchten over de Publifin-affaire.
Voor Willy Demeyer het sein om zijn ontslag aan te bieden als lokaal voorzitter. Hij stopt binnenkort ook als Kamerlid, als zijn werk in de onderzoekscommissie van de aanslagen erop zit. Hij zal zich voortaan concentreren op zijn job als burgemeester van Luik. Tegen 1 mei zouden er nieuwe voorzittersverkiezingen komen.
Zo eist de Publifin-affaire een derde slachtoffer bij de PS. In dat schandaal streken politici veel geld op voor vergaderingen van de intercommunale die ze niet eens bijwoonden. De twee grote spilfiguren zijn André Gilles, voorzitter van de raad van bestuur, en Stéphane Moreau, CEO van de operationele poot Nethys. Gilles zag af van een zitje bij Publifin en stopte als voorzitter van de provincieraad. Moreau moest het burgemeesterschap in Ans opgeven.
Le club des cinq
De ooit oppermachtige de Luikse afdeling ligt zo in de touwen. Sinds meer dan een decennium werd die aangestuurd door 'Le club des cinq'. Samen met Waals minister Jean-Claude Marcourt en Kamerlid Alain Mathot, deelden Demeyer, Moreau en Gilles de lakens uit. Elke belangrijke politieke beslissing in de regio passeerde langs hen. De partijtop had geen vat op hen, ze waanden zich 'intouchables'.
De rollen waren netjes verdeeld. Moreau en Gilles hielden via de intercommunale Publifin de touwtjes stevig in handen achter de schermen. Marcourt nam de honneurs waar op het Waalse niveau, terwijl Demeyer als burgemeester het uithangbord was voor de stad Luik.
Hij dankte zijn macht aan zijn kompanen. Nu twee van hen politiek dood en begraven zijn, ging zijn positie aan het wankelen. Bovendien draagt hij als voorzitter ook de politieke verantwoordelijkheid van de malversaties die binnen zijn federaties gebeuren.
De voorbije dagen denderde de Publifin-saga veder. Donderdag bleek uit een politieverslag dat Gilles en Moreau mogelijk documenten bestemd voor de parlementaire onderzoekscommissie hadden laten vervalsen of verdwijnen. Er werden prompt huiszoekingen uitgevoerd bij Nethys en Publifin.
Moreau, die gisteren moest getuigen in het Waals parlement, zag in het politieverslag een beschadigingsoperatie gericht aan hem en Gilles. Hij ontkende alle beschuldigingen met klem. Maar zelfs zonder de historie van schriftvervalsing maakte Moreau een slechte beurt. Zo moest hij toegeven dat hij als CEO van Nethys jaarlijks 840.000 euro bruto verdiende. Daarbovenop kreeg hij nog een wedde van burgemeester. Zoiets is niet uit te leggen als socialist.
Martelgang
Voor de PS is dit een martelgang. De partij heeft bij het uitbreken van de Publifin-affaire, na enig aarzelen, orde op zaken gesteld. Er kwamen strengere partijregels over mandaten en cumuleren. Het lidmaatschap van Moreau en Gilles werd opgeschort.
Di Rupo nam de voorbije jaren verschillende pogingen om de macht te breken van de Luikse federatie. Nooit had hij succes. De echte confrontatie heeft hij steeds gemeden. Dat het bastion nu in elkaar is gezakt, hebben de Luikenaars in eerste plaats aan zichzelf te danken. Ze realiseerden zelf wat de voorzitter nooit zelf kon.
Di Rupo zal zich niet in de handen wrijven. "De schandalen in Luik zijn enorm schadelijk voor de hele partij", zegt Kamerlid Ahmed Laaouej, die dicht bij de voorzitter staat. "Denk maar niet dat iemand staat te juichen. Antisysteem-partijen als de PTB worden slapend rijk."