Direct naar artikelinhoud

Tijd voor een kortere werkweek van 21 uur

Maite Morren (28) is voorzitter van Animo Jong Links, de jongerenbeweging van sp.a.

We staan voor een dubbele uitdaging. We willen jobs creëren voor zij die op dit moment geen waardige baan hebben. Bovendien willen we de jobs van de werkenden meer kwaliteitsvol en leefbaar maken.

De ene groep heeft tijd, maar een laag inkomen. De andere groep heeft te weinig tijd, soms zelfs te weinig om van dat inkomen te genieten. Beide groepen zijn beperkt in hun vrijheid, zij het door geldgebrek of door tijdgebrek.

Tijd is rijkdom

Tijd om dit onevenwicht aan te pakken. Hoe herverdelen we tijd beter om zo tot een meer gelijke, solidaire en dus betere samenleving te komen? Tijd is ook rijkdom. De tijd om samen te zijn met wie je graag ziet. Tijd voor vrije tijd, bijscholing, een nieuw project.

Een samenleving van overwerkten en werklozen is zeker geen gelukkige samenleving. Geen job hebben is niet alleen een aanslag op je sociaal leven, maar is ook slecht voor je gezondheid, zowel fysiek en mentaal. En overwerken zorgt al evenzeer voor depressies, stress en ontwrichte gezinssituaties. Daarnaast is leven om te werken en werken om te consumeren ook nefast voor ons milieu. Tijd om van koers te veranderen.

De economen van de Britse denktank New Economics Foundation hebben alvast een voorstel klaar: de invoering van een werkweek van 21 uur. De werkduur verkorten kan uiteraard enkel als hier de nodig randvoorwaarden voor zijn. Dat omvat betaalbare en kwaliteitsvolle openbare diensten, een degelijke sociale zekerheid, het statuut van arbeiders opwaarderen en de laagste lonen verhogen, zodat werken ook altijd loont.

Keynes

In 1930 schreef Keynes al dat we dankzij onze steeds stijgende productiviteit steeds minder zouden gaan werken. We zijn inderdaad productiever, maar is onze werktijd navenant verkort?

Het stuit me dan ook enorm tegen de borst dat het sociale drama van Ford Genk wordt misbruikt om te pleiten voor een indexsprong. Dat zou een maatregel zijn die het welzijn van de werkenden nog meer verlaagt. Laten we niet vergeten dat de werknemers van Ford Genk heel wat aan loon hadden ingeleverd, terwijl ze hun oude uren bleven kloppen.

We kunnen niet concurreren met de rest van de wereld door mee te gaan in de logica van de 'race to the bottom', het verlagen van sociale en ecologische standaarden voor winst. Wat we wel kunnen doen is uitblinken op een ander vlak: levenskwaliteit. Laat Europa hier een model zijn voor de wereld.