Klik hier voor onze digitale wielergids

LEES OOK. Nederlander Fabio Jakobsen volgt zichzelf op na meesterlijke spurt in de Scheldeprijs Schoten

LEES OOK. ANALYSE SCHELDEPRIJS. Een 107-jarige met een (identiteits)crisis, het is eens wat anders

Hollandse branie! Fabio Jakobsen loopt er van over. Sinds hij vorig jaar bij Deceuninck - Quick Step de stap naar het profpeloton zette, gaat het snel met de carrière van de Nederlander. Vanmiddag won hij voor de tweede keer op rij de Scheldeprijs, jarenlang beschouwd als het wereldkampioenschap voor spurters. “Als je de erelijst van deze wedstrijd bekijkt, kan ik alleen maar trots zijn dat ik mijn naam nu al voor het tweede jaar op rij op het lijstje mag bijschrijven”, glunderde de Nederlander. “Hier eindigt mijn voorjaar en ik wilde absoluut nog een keertje winnen. Ik ben blij dat het gelukt is. Dat ik met druk aan de start stond? Daar doe je het toch voor. Al het harde werk dat ik lever heeft maar een doel: wedstrijden winnen.”

“Ik moet mijn teamgenoten bedanken omdat ze me in de laatste rechte lijn perfect hebben afgezet”, verklaarde Jakobsen. “Ik sloeg wat in paniek toen ik op zowat 80 kilometer van de eindmeet betrokken geraakte in een valpartij. Iedereen bleef evenwel rustig en ik kon met wat steun opnieuw aansluiting vinden met de groep. Naarmate we Schoten naderden, zei ik tegen de teamgenoten dat ik me goed voelde en dus wisten ze wat te doen. Iedereen is de hele dag in de weer geweest voor deze zege. Tim Declercq, Iljo Keisse en Davide Martinelli namen het werk op hun schouders voor de finale en dan had ik steun van Florian Sénéchal, Alvaro Hodeg en Michael Morkov die mijn laatste man was. Ik ben zo blij dat ik het kon afmaken voor hen.”

De eerste 135 kilometer werd er haast constant in waaiers gereden. “Ik had me op een gegeven moment laten verrassen en zat in een tweede waaier. Ik kan dan terugvallen op de ervaring van mijn teamgenoten die me in eerste instantie gerust stelden dat alles wel weer zou samensmelten en door hun werk gebeurde dat ook”, vervolgde Jakobsen. “En dan kwam die val nog. Voor mij haakten twee renners in elkaar. Ik kon nog net op tijd remmen maar toen reed er iemand knal op mij in. Ik brak daarbij mijn voorvork maar kreeg snel een nieuwe fiets en kon het zo alsnog afmaken.”

Theuns: "Iemand reed in mijn achterwiel"

Edward Theuns (Trek-Segafredo) deelde in de Scheldeprijs het kopmanschap met Matteo Moschetti, die uiteindelijk tiende werd.

“In de finale reed er iemand in mijn achterwiel waardoor ik buiten strijd was. De ploegleiding had toen ook beslist om met Moschetti te sprinten. Mijn gevoel was wel goed. Ik rijd graag een waaierkoers en was dan ook de hele tijd mee vooraan toen het op de kant ging. Wel jammer dat het dan nog allemaal samenkomt. Nu, het is al een lastig voorjaar geweest met veel wedstrijden. Ik heb goeie benen, maar het is alleen jammer dat de resultaten niet volgen. Hopelijk is het zondag in Parijs-Roubaix wel prijs. Het is een koers waar ik graag kom en die onze ploeg, met daarin Jasper Stuyven en ex-winnaar John Degenkolb, misschien wel het beste ligt.”

Jans last na vijfde stek korte rustpauze in

Roy Jans was, met een vijfde stek, woensdag de beste Belg in de Scheldeprijs. De 28-jarige renner van Corendon-Circus wil nu even bekomen van een druk voorjaar, om nadien sterker terug te komen.

"Ik zat op 500 meter van de finish nog in het wiel van de latere winnaar Fabio Jakobsen", vertelde Jans. "Maar toen kwamen ze langs beide kanten drummen en geraakte ik ingesloten. Ik was meteen het juiste wiel kwijt maar slaagde er op 300 meter van de eindmeet toch nog uit te komen. Ik sprong een gat in en plots deed ik weer mee voor een mooi resultaat. Uiteindelijk werd ik vijfde en daar ben ik wel best tevreden mee."

Het voorjaar zit er meteen op voor Roy Jans. "Ik had de laatste tijd wat pech. De conditie was goed maar in de laatste koersen, zoals de Bredene-Koksijde Classic en Brugge-De Panne, geraakte ik in elke sprint wat ingesloten zodat de goede resultaten uitbleven. Ik heb dit voorjaar wel goed werk kunnen leveren voor onder andere Mathieu van der Poel, zoals afgelopen zondag nog in de Ronde van Vlaanderen. Ik ben al bezig van de Ster van Bessèges en nu gaat de riem er even af. Ons team start niet in Parijs-Roubaix en koersen als de Brabantse Pijl zijn niet echt voor mij weggelegd. Ik hervat in de Vierdaagse van Duinkerke. Misschien kan ik daar meteen de lijn weer doortrekken."

Vanmarcke doet na zware val wedstrijdritme op: "Fijn dat ik er weer sta"

Sep Vanmarcke eindigde woensdag in de Scheldeprijs als 72e. De renner van EF Education First kwam in de E3 Harelbeke zwaar ten val, maar verscheen nadien toch aan de start van de Ronde van Vlaanderen en dus de Scheldeprijs. Toch zindert de crash bij Vanmarcke nog na.

"Ik heb heel de dag van in het begin mee gekoerst. Ik miste geen enkele waaier, wat op zich al een goed teken is. Het wil zeggen dat ik fris in het hoofd ben en alert koers maar ik voel dat ik met mijn linkse been veel kracht tekort kom", stelde Sep Vanmarcke."Het is fijn dat ik er weer sta. De eerste verrassing kwam er vorige zondag al toen ik kon starten in de Ronde van Vlaanderen. Om nog wat meer wedstrijdritme en wedstrijdkilometers op te doen moest ik hier ook van start gaan. En dan is het uitkijken naar zondag met Parijs-Roubaix. Ik hoop daar ook mee te doen maar ik compenseer mijn mindere linkse knie met rechts waardoor ik krampen krijg en rugpijn. Dat was zondag ook niet anders. Na mijn val in de E3 Harelbeke heb ik wel afgezien maar zonder

Lieven Maesschalck stond ik zondag niet aan de start van de Ronde van Vlaanderen en kon ik het hier ook wel schudden.""Ik heb wel het geluk dat er in Parijs-Roubaix geen hellingen zitten. Enkel maar kasseien. Ik moet daarop niet explosief te keer gaan maar gewoon keihard kunnen trappen. Normaal gezien stond daarna voor mij nog de Amstel God Race op de agenda maar ik denk dat het beter is om mijn knie een tijdje te laten rusten en dus niet te starten in Nederland. Zondag zal ik wel nog eens alles geven."