'Als geest mag je niet in de weg lopen'
In de nieuwe reeks Beau Séjour treft Kato (Lynn Van Royen) zichzelf dood aan in bad. Ze is vermoord, maar ze loopt nog rond, en vijf anderen kunnen haar zien. Hoe speel je geloofwaardig een geest, Lynn Van Royen?
"Op voorhand werd precies bepaald hoe ik me als geest moest gedragen", vertelt Van Royen. "Ik lette er heel erg op dat ik niet in de weg liep van andere personages. Voor de niet-zieners ben ik onzichtbaar. Het zou onrealistisch zijn als die in een boogje om mij heen zouden lopen. Er is ook een scène waarin ik mijn moeder vasthoud. Eerst wilde ik haar echt knuffelen, maar dat ging niet omdat ze dan zou bewegen. Dat zou niet kloppen: de personages die Kato niet kunnen zien, kunnen ook niet reageren op haar handelingen."
Niet faken
Een andere regel heeft betrekking op de acties die Kato uitvoert. Kato en de zieners kunnen de resultaten van haar handelingen zien, maar de andere personages kunnen dat niet. "Er is een scène waarin Kato een schot afvuurt en het geweer vervolgens op de grond laat vallen", licht Van Royen toe. "Voor Kato en haar vader, een ziener, is dat geweer zichtbaar en ligt het op de grond. Zodra een niet-ziener het geweer aanraakt, herstelt die situatie zich: het geweer zit dan terug in de holster."
Er werd goed nagedacht over hoe de handelingen van Kato consequent in beeld werden gebracht. "Het is onmogelijk om alles perfect uit te werken, dus sommige situaties hebben we bewust vermeden. Voor de opnames zijn we ook gaan repeteren in het hotel met de regisseurs, de scenaristen en een deel van de crew", vertelt Van Royen. "We wilden testen hoe het zat met al die regels, het aanraken en het resetten. Dat was nodig, want op de draaidag is daar geen tijd voor. Je moet op voorhand goed weten hoe je alles gaat aanpakken."
Kato is een geest, vertelt Van Royen, maar wel een van vlees en bloed. Dat helpt bij de uitwerking van het verhaal. "Ik moet niet faken dat ik door een muur loop of doen alsof ik geen glas kan vastnemen. Kato kan zich wassen, ze kan slapen, eten en drinken. Ze zet ook een helm op en wacht voor een rood licht. Ze ervaart het leven zoals ze het gewend is. Ook al weet ze dat ze dood is, ze weet niet of ze nóg eens kan sterven. Daarom heeft ze nog een soort berekendheid in zich."
Bekijk het commentaar van Lynn Van Royen bij scènes uit de eerste drie afleveringen.