De nieuwe Mozart is een meisje van elf
Ze zingt, speelt viool en piano, heeft een opera geschreven die vandaag in première gaat en spreekt drie talen. En, oh ja, ze is elf jaar. Maak kennis met Alma Deutscher.
Het was een slaapliedje van Richard Strauss dat de passie aanwakkerde. "Hoe kan muziek zo mooi zijn?", vroeg ze haar ouders. Alma Deutscher was drie jaar, maar haar ouders hadden toen al in de gaten dat hun dochter niet alledaags was. Ze zong eerder dan ze kon praten. Muziek was haar kleine leventje, en ze had een heel speciale band met melodieën. Op haar tweede speelde ze improvisaties op de piano. Voor haar derde verjaardag kreeg ze een speelgoedviool, binnen het jaar speelde ze sonates van Händel.
De familie Deutscher woont in Londen, maar reist de wereld rond, want iedereen wil dat jonge talent zien en horen. Het meisje laat zich opmerken door een zeer expressieve manier van spreken, maar toont zich ook als een sterke persoonlijkheid, die met veel naturel volwassenen aanwijzingen geeft hoe ze een stuk muziek moeten interpreteren. Ze spreekt vloeiend Hebreeuws, Engels en Duits. Vader Guy Deutscher is een gelauwerde Israëlische professor linguïstiek aan Cambridge, moeder Janie Steen is een professor Engelse historische poëzie in Oxford. Een intellectueel nest dus, waar literatuur en muziek door de poriën wasemt. Alma Deutscher kijkt nooit televisie, speelt geen spelletjes op de computer. "Tijdverlies."
Met haar 'magische touw' - een klassiek springtouw met glinsters aan de uiteinden - holt ze door de tuin. Intussen zwaait ze ermee in het rond, en op die manier komen de melodieën in haar hoofd, zo vertelt ze ontwapenend. "Dat is het makkelijke gedeelte. Dan moet ik die melodieën nog opschrijven en met elkaar verbinden tot een coherent geheel", klinkt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Alma Deutscher schreef vanaf haar vierde haar piano-improvisaties op, om ze te onthouden. "Ik wist niet dat dit componeren heet", vertelt ze vandaag in de talrijke shows waar ze te gast is. En ja, ook de vraag of zij nu een mini-Mozart is, heeft ze al tot vervelens toe moeten beantwoorden. "Ik hou van Mozart, het is een van mijn favoriete componisten. Maar het zou maar saai zijn mocht ik Mozart willen zijn, ik wil liever Alma zijn", geeft ze de vraagstellers lik op stuk.
Ze zegt het allemaal met een naturel die je op slag doet vergeten dat dit een kind van elf jaar is. Een kind dat niet alleen begenadigd is met een onwaarschijnlijk talent om piano en viool te spelen. Ze heeft inmiddels eigen pianosonates, een vioolconcerto en een kleine opera, Don Alonzo, op haar palmares. Don Alonzo is een piraat, en het gevolg van een nachtelijke droom. Op haar cd - waarvoor ze uiteráárd zelf de hoes tekende - kun je haar aan het werk horen.
Wie het schoentje past
Haar jongste volledige opera Cinderella gaat vandaag in première in Wenen. In haar versie van het bekende sprookje wordt de identiteit van Assepoester niet onthuld door een schoen, maar door een melodie. Assepoester is in deze opera overigens een muzikante, de prins een poëet.
Terwijl bij ons de meeste kinderen zich druk maakten om de cadeautjes die ze kregen van de Sint, speelde Alma Deutscher op 6 december in The Royal Festival Hall in London. Samen met sterbariton Bryn Terfel en het Royal Philharmonic Orchestra, in een galaconcert voor een liefdadigheidsdoel. Ze speelde recent met het Israel Philharmonic Orchestra, en New York, Los Angeles en Tokyo kan ze ook afvinken. Maar de opera vandaag in Wenen is toch iets speciaals. Wenen, het mekka van de klassieke muziek, is ook voor Alma Deutscher een kinderwens.