Franstaligen klampen zich aan elkaar vast, tegen N-VA én tegen MR
Voor de derde dag op rij zaten de Franstalige partijen cdH, PS en Ecolo gisteren samen. De drie partijen klampen zich steeds steviger aan elkaar vast. Om sterker te staan tegen N-VA, die in hun ogen de onderhandelingen botweg heeft gesaboteerd, en tegen de MR, die maar wat graag in het bad wil springen.
De drie Franstalige partijen klitten zo hard samen dat ze eerst met elkaar ‘de toestand’ bespraken en pas later op de dag hun eigen achterban inlichtten. Niet dat de vergadering tussen Jean-Michel Javaux (Ecolo), Joëlle Milquet (cdH) en Elio Di Rupo (PS) veel concreets opleverde. “Onze reünie heeft tot niets geleid”, bekende een van hen. “We weten echt niet wat te doen.” Wat de drie partijen wel weten, is dat ze eensgezind blijven in hun verzet tegen de komst van de Franstalige liberalen. De MR biedt zichzelf op een dienblaadje aan, maar socialisten, groenen en christendemocraten zijn nog lang niet vergeten dat Reynders op een penibel moment in de onderhandelingen De Wever probeerde te paaien en hem dure beloftes deed in een Brussels restaurant.
’s Ochtends vroeg ging Joëlle Milquet al zwaar tekeer tegen de liberalen op de radio. Ze verweet Reynders dat hijzelf aan de basis lag van de afgesprongen onderhandelingen, door zijn vrijages met de N-VA. “Reynders heeft het hoofd van De Wever zot gemaakt door samen met hem te gaan dineren”, zei ze op RTBF. “De MR heeft de ontoegeeflijkheid van N-VA gevoed.” Ondanks die harde woorden wilde Milquet de liberalen toch niet helemaal excommuniceren en achtte ze het mogelijk dat ze alsnog mee aanschuiven. Veel meer dan een praatje voor de galerij lijkt dat niet, want cdH blijft een viscerale afkeer koesteren tegen de MR, een afkeer die ook bij PS en Ecolo telkens weer opduikt.
’s Namiddags lieten enkele kopstukken van de PS voor de start van hun partijbureau zelfs die opening niet meer. Kamerlid Yvan Mayeur (PS) sloot op basis van de verkiezingsuitslag onderhandelingen uit met de liberalen. “De kiezers wensen een regering zonder liberalen”, zei hij vlakaf.
Enkele andere toppers richtten hun pijlen nogmaals op de N-VA en ‘het personage Bart De Wever’. Philippe Moureaux, het communautaire geheugen van de PS, noemde De Wever een “avonturier” die niet weet wat hij wil en herhaalde de woordbreuken die hij gepleegd zou hebben. “Eerst was het ‘nee’ voor de perimeter, dan was het ‘nee’ voor de financiering van Brussel, en nu is het ‘nee’ voor de financieringswet. Neen, neen, neen”, vatte hij samen. Minister Paul Magnette (PS) gooide De Wever andermaal voor de voeten dat hij de onderhandelingen heeft opgeblazen met voorwendsels en leugens. Toch moet er weer voort gepraat worden, voegde hij eraan toe. “De N-VA moet nu eindelijk eens duidelijk maken wat ze echt wil.”
Al die oorlogsverklaringen en het sluiten van het Franstalige front ontmijnen de situatie allerminst. “Dat PS, cdH en Ecolo dan gewoon samensmelten tot één partij”, merkt een kopstuk van N-VA op. "Wij hadden deze verontwaardiging wel verwacht. We kennen het scenario al: ‘We stonden zo dicht bij een akkoord.’ Maar sorry, we stonden mijlenver van een akkoord. Ze hebben altijd heel veel woorden nodig om het te verhullen, maar ze willen gewoon niet tot de kern van het debat doordringen.” (TP/JV)