'Mijn bureau is een oase van sereniteit in mijn hectische leven'

Inge Onsea

Zaakvoerder kledingmerk Essentiel

Drie jaar geleden hebben we na een lange zoektocht dit historische pand uit 1850 gevonden. We wilden al onze afdelingen - met zo'n zeventig mensen - onder één dak brengen, dus we hadden veel ruimte nodig. Helaas liggen gebouwen van die omvang meestal op zielloze industrieterreinen, waar ik absoluut niet terecht wou komen. Ik ben van mening dat mode in symbiose staat met een stad. Wij moeten voelen en zien wat er leeft. "En toen vonden we dus dit gebouw, waarvan we de eerste twee verdiepingen konden huren. De gelijkvloerse verdieping bleek perfect voor onze showroom, terwijl één grote ruimte op de eerste verdieping het mogelijk maakte om het team van de vrouwenstiel en van de mannenstiel samen te brengen, zonder enige afscheiding. Tot dan toe hadden mijn man Esfan en ik altijd op de werkvloer bij ons team gezeten, maar nu deed de kans zich voor om elk een eigen bureau in te richten. Na elf jaar dag in dag uit samen werken én privé alles delen, hadden we behoefte aanprivate space.

"Het bureau van Esfan bevindt zich aan de andere kant van het gebouw en het contrast met het mijne kan niet groter zijn. Terwijl hij zijn ruimte heeft ingericht als eenoval officemet strakke vormen en koele materialen, wilde ik een knusse cocon, die vooral op het einde van de dag warm- te moest uitstralen. Ik ben een nachtmens. Eergiste- ren heb ik hier nog tot één uur 's nachts gewerkt.

"Het vertrekpunt bij de inrichting van deze ruimte was een canvas met kleurvlakken dat ik ontdekte bij Jean-Philippe Demeyer, een bevriende antiquair in Brugge. Op basis van de kleuren liet ik patchworkgordijnen maken. De donkergroene kleur uit het schilderij wou ik oorspronkelijk laten terugkomen op de oude moulures, maar de eigenaar van het gebouw stelde zijn veto. Toen Jean-Philippe voorstelde om de volledige muren felgroen te schilderen, heb ik even geaarzeld maar nu is het datgene wat deze kamer een intieme ambiance geeft. In combinatie natuurlijk met andere huiselijke elementen zoals de art-decolampenkappen en de beelden aan weerszijden van de spiegel.

Daarnaast hou ik ervan dat elk object een verhaal heeft. Zoals het historische tapijt op de grond, dat gerecupereerd is uit het Chinees paviljoen op de Expo 58.

"De opvallende bal die prominent achter mijn werktafel hangt, is dan weer een heksenbol uit de 17de eeuw en weerspiegelt alles wat er achter mij in de kamer gebeurt. Mijn medewerkers steken er wel eens de draak mee dat ik echt ogen op mijn rug heb."

Oase in de hectiek

Toeval wil dat de dubbele deur van deze kamer toegang geeft tot een witte ruimte die ik mijn 'werkbureau' noem, omdat we daar de stoffen en coupes bespreken. Hier is dat niet mogelijk, omdat de kleuren te dominant zijn. In mijn werkbureau verzamelt iedereen zich rond een grote lange tafel om zaken te bespreken terwijl mijn 'rustbureau' gereserveerd is voor het meer contemplatieve werk. Het is een oase van sereniteit in mijn hectische leven. Vandaar dat ik belang hecht aan elk detail. De bloemen op de salontafel worden elke week vervangen door Baltimore, de fantastische bloemenzaak om de hoek die ook de ruikers in onze showroom verzorgt. En net zoals thuis steek ik af en toe een wierookstokje aan."

Griekse souvenirs

"Ik ben neurotisch ordelijk en daardoor continu aan het opruimen. Een clean desk is een noodzaak in een ruimte als deze. Vandaar dat mijn werktafel ook niet overladen is met persoonlijke prullaria. Met uitzondering van enkele souvenirs die ik meebracht uit Paxos, een heel klein Grieks eiland waaraan ik mijn hart heb verloren. De afgelopen vijf jaar hebben we daar onze vakanties doorgebracht. De buste, de armbandjes en de asbak herinneren me aan zalige zomerdagen met ons gezin.

"Foto's en tekeningen van mijn kinderen zijn uitgewaaierd tussen de talloze kaartjes die ik verzamel omdat ze me inspireren. Na school komen de kinderen hier vaak hun huiswerk maken. Ze vinden het fantastisch om hier rond te lopen, en kennen iedereen in het bedrijf. Danny, onze IT-verantwoordelijke, vinden ze geweldig omdat hij spelletjes op hun computer kan installeren.

"De scheiding tussen werk en privé is flinterdun, maar ik beschouw dat als een luxe. Rond zes uur ga ik naar huis, we eten samen, overlopen het huiswerk en als de kinderen slapen, kom ik terug naar hier om voort te werken. De rest van het gebouw ligt er dan verlaten en stil bij. Het zijn de productiefste uren van mijn dag."