Direct naar artikelinhoud

Vakbond verwijt Tessenderlo Chemie pesterijen door leidinggevenden

De rust lijkt teruggekeerd na vier dagen sociale onrust bij Tessenderlo Chemie, nadat een arbeider ontslagen werd die met zijn helm een overste had geslagen. Toch heeft het voorval tal van andere problemen naar boven gebracht: mensen vallen door een verroest platform en leidinggevenden lachen met hun arbeiders, als ze die al niet pesten.

Het sociaal conflict bij het chemiebedrijf in Ham draaide om een arbeider die zijn overste met een helm had geslagen. De directie ontsloeg de betrokkene. Het socialistische ABVV vocht dat als enige vakbond aan, het christelijke ACV en de liberale ACLVB keurden het geweld openlijk af. Vervolgens organiseerde het ABVV de voorbije vier dagen een staking.

Gisteren in de late namiddag kwam er een einde aan het sociaal conflict. Geen ontslag om dringende reden, een aanvaardbare vergoeding én individueel outplacement: het ABVV en de betrokken arbeider stemden ermee in. Kous af, denk je dan. Dat was buiten Robert Urbain, vakbondssecretaris van het ABVV, gerekend. “Ik had me nochtans voorgenomen niet meer met de pers te praten.”

Urbain vindt ten eerste dat de veiligheid in het chemiebedrijf beter kan. “Sinds 2005 hebben we herhaaldelijk gewezen op een doorgeroest platform, waar daadwerkelijk mensen over lopen. Pas nadat er een paar keer werknemers door zijn gevallen, is dat hersteld.”

Communicatiemanager Kathleen Iwens is not amused. “Veiligheid komt altijd op de eerste plaats, zelfs in crisistijden. We hebben al geruime tijd een concreet actieplan, onderschreven door de vakbonden.”

Urbain ziet ook een probleem met de stijl van leiding geven. “Heel wat arbeiders wantrouwen hun leidinggevenden. Wil je als bedrijf de 21ste eeuw in stappen, dan moet je met de mensen op de vloer babbelen, en leidinggevenden benoemen die zelf een voorbeeld zijn.”

Arbeiders die in leidinggevende functies terechtkomen, worden niet altijd op hun managementcapaciteiten geselecteerd. “Technische capaciteiten hebben ze te over, maar sommigen gaan op een ruwe manier met arbeiders om.

“Ik heb geschreven verklaringen van werknemers dat de ontslagen arbeider gepest werd. Hij moest altijd het zwaarste werk doen. Op de dag van de feiten vroeg hij om hulp. ‘Eet wat meer’, kreeg hij te horen. Tijdens de schaft werd er nog met hem gelachen. Daarna heeft hij naar zijn overste uitgehaald.”

Communicatiemanager Iwens pikt de kritiek niet. “We hebben specifieke leiderschapsprojecten voor mensen die arbeidersploegen aansturen.”

NS)