Direct naar artikelinhoud

'Een tikkeltje grootheidswaan is noodzakelijk'

Vanaf 2018 gaat de Nederlandse theatermaker Johan Simons aan de slag als artistiek leider bij het Schauspielhaus Bochum. In combinatie met dezelfde functie bij NTGent wil hij een internationaal theaterplatform uitbouwen.

Hij was nog maar sinds 2015 teruggekeerd van een vijfjarige periode aan het hoofd van het Kammerspiele in München, maar vanaf 2018 gaat de Nederlandse theatermaker Johan Simons (69) weer aan de slag in Duitsland, als artistiek directeur bij het Schauspielhaus in Bochum. Ook bij NTGent blijft hij artistiek directeur, maar in tegenstelling tot eerdere berichtgeving zal hij geen leidende functie opnemen bij Theater Rotterdam.

Maar u keert vanaf 2018 dus wel terug naar Duitsland?

"Juist. Net omdat ik een internationaal theaterplatform wil uitbouwen tussen Gent, Bochum en Rotterdam. Vanuit mijn positie bij het Schauspielhaus zal ik jaarlijks één grote coproductie maken met NTGent, zoals ik nu ook al doe als intendant van de Ruhrtriennale. Ook daar ben ik aan de slag om een samenwerking met België en Nederland te kunnen opstarten. Maar ik lever ook elk jaar nog één aparte productie af als artistiek directeur van NTGent."

Wat moeten we ons voorstellen bij zo'n internationaal platform?

"Door zo'n structuur uit te bouwen en die theaters te laten samenwerken, wil ik jonge theatermakers de kans geven om ook in Duitsland en Nederland ambitieuze producties te kunnen opvoeren. Voor mij is de aanstelling in Bochum dan ook een uitgelezen kans om op een nieuwe manier over de grenzen heen te kunnen kijken."

Bent u dan zelf gaan aankloppen in Bochum, om na uw passage bij de Ruhrtriennale op dezelfde schaal te kunnen blijven werken?

"Nee, zo werkt dat niet. Maar in Bochum zijn ze ook geïnteresseerd in dat internationale platform. En ze zochten iemand die zo'n internationale samenwerking omhoog kan stuwen. Zo zijn ze bij mij uitgekomen. Mijn eigen capaciteiten zijn misschien beperkt, maar ik weet wel mensen te vinden die de besten zijn in wat ze doen. Als je zelf een 8 bent, moet je je immers omringen met mensen die een 9 of een 10 zijn."

Waarom bent u destijds niet aangebleven in München, en kiest u nu wel voor Bochum?

"Ik ben uit München teruggekomen omdat ik heimwee had naar mijn vrouw(NTGent-actrice Elsie De Brauw, EWC). Nu kan ik vaak thuis zijn, en dat zal zo blijven. Bochum ligt in Noordrijn-Westfalen, op twee uur rijden van Amsterdam, drie uur van Gent en anderhalf uur van waar ik woon. Dat maakt het ook voor het Schauspielhaus zo interessant. Berlijn ligt voor hen veel verder dan Nederland en België: logisch dat ze zo willen en kunnen internationaliseren."

In München kon u met budgetten werken die een veelvoud zijn van wat pakweg NTGent ter beschikking heeft, en in Bochum zal dat ook zo zijn.

"Inderdaad, dat heeft ook meegespeeld. Ook daarom ben ik intendant geworden bij de Ruhrtriennale: een stuk alsAccattonekun je simpelweg niet maken met de budgetten van NTGent. En ik maak graag grote, mooie producties, voor een groot publiek."

Uw ambitie en uw vermogen om verschillende functies te combineren zijn wel opmerkelijk voor iemand van 69.

"Natuurlijk. Een tikkeltje grootheidswaan blijf ik noodzakelijk vinden. En je kunt pas bewijzen dat je goed bent, als je goede dingen kunt laten zien."