Direct naar artikelinhoud

Oprichter van Sex Pistols overleden

Malcolm McLaren, de flamboyante manager van de Sex Pistols, is op 64-jarige leeftijd gestorven. De man gaat de geschiedenisboekjes in als de grondlegger van de Britse punk, de ontdekker van topmodeontwerpster Vivienne Westwood en de man die een rist wereldhits uit zijn koker toverde.

Malcolm McLaren, grondlegger punk en ontdekker modeontwerpster Westwood, sterft aan kanker

Het nieuws werd bekendgemaakt door zijn woordvoerder Les Malloy. Die liet weten dat bij McLaren al een tijd geleden kanker werd vastgesteld. Na een lange strijd stierf McLaren gisteren in New York. Zijn lichaam wordt naar Groot-Brittannië gerepatrieerd.

McLaren zal herinnerd worden als de man die de Sex Pistols naar de top van de hitparades loodste. Hij mag dan al naam gemaakt hebben als manager, eigenlijk was het McLarens grote droom om zelf kunstenaar te worden. Hij liep school op een aantal kunstacademies met naam, maar slaagde er bij geen van die instellingen in om ook effectief een diploma te halen. Daarop besluit hij om samen met zijn toenmalige levensgezellin, modeontwerpster Viviane Westwood, een kledingwinkel te openen op King’s Road. De twee verkopen niet alleen kleren, maar ontwerpen ook zelf allerlei kledingstukken.

Maar McLaren heeft ook ambitie buiten de textielsector. Tijdens een verblijf in New York leert hij de groep The New York Dolls kennen en werpt hij zich op als hun manager, maar het hele verhaal draait op niets uit en McLaren keert onverrichterzake naar Londen terug. Ondertussen is de boetiek van naam veranderd, de shop gaat nu als SEX door het leven. Maar de muzikale ambities van McLaren zijn nog niet opgeborgen, zo blijkt. Hij is ondertussen manager geworden van The Strand, de groep die later Sex Pistols zou gaan heten.

Die naamsverandering komt er pas nadat Johnny Rotten, pseudoniem voor John Lydon, zich bij de groep voegt. Het verhaal wil dat Rotten werd gespot door Bernie Rhodes, die later manager van The Clash zou worden. Rhodes werkte als assistent van McLaren en zag Rotten met een groen kapsel en gescheurde kleren door Londen wandelen. Rotten werd binnengehaald als nieuwe frontman en The Strand werd Sex Pistols.

Hun grote doorbraak kwam er in 1977 met de single ‘God Save the Queen’, die door McLaren met de nodige commerciële feel werd gerelanceerd. Hij organiseerde een boottocht op de Theems en wou zijn Sex Pistols hun single laten spelen toen ze het House of Parliament passeerden. De politie zag dat niet zitten, enterde de boot en gooide McLaren in de cel. Veel muziek was er niet gespeeld, maar McLaren had wel de aandacht die hij wou.

De Pistols kwamen daarna met het album Never Mind The Bollocks, Here’s the Sex Pistols en vertrokken voor een Amerikaanse tournee die meteen het einde van de groep zou betekenen. Tijdens die tour kwam het immers tot hoog oplopende ruzies tussen McLaren en de band. De Pistols beschuldigen hun manager ervan geld achter te houden en hen niet voldoende uit te betalen. Het aanhoudende geruzie zorgt er uiteindelijk voor dat de band beslist om uit elkaar te gaan.

De conflicten zijn daarmee de wereld niet uit. McLaren behoudt immers de rechten op de Sex Pistolssongs en dat is niet naar de zin van frontman Johnny Rotten. Hij daagt McLaren voor de rechter en krijgt in 1987 uiteindelijk ook de rechten van de songs opnieuw in handen. Na de split van de Pistols gaat McLaren aan de slag als manager van Adam and the Ants, de groep die met ‘Stand and Deliver’ een wereldhit scoorde, maar nadat frontman Adam Ant de groep verlaat gaat het ook met die band fout.

En dus zit er voor McLaren niets anders op dan zelf muziek te gaan maken. Met de single ‘Buffalo Gals’ waagt hij zich aan een hiphopexperiment en ook daarmee scoort hij wereldhits. Daarna mixt hij operafragmenten met beats en er is ook nog een ode aan Parijs met bijdragen van onder anderen Françoise Hardy en Catherine Deneuve. Het succes van de Sex Pistols kon McLaren echter nooit meer evenaren en hij verdween uit de schijnwerpers. McLarens laatste wapenfeit was zijn kandidatuur voor het Londense burgemeesterschap in 2000 maar ook dat liep met een sisser af.