De 10 gezichten van l'enfant terrible

Gaultier als icoon

Vereeuwigd met een geblondeerd eightieskapsel en gestreept matrozenshirt door Pierre & Gilles, voor de cover van Gaultiers eerste boek, A Nous Deux La Mode, geïnspireerd door het oubollige, in fotoromans gespecialiseerde Franse tijdschrift met dezelfde naam.

Gaultier als ambassadeur van de Franse cultuur

De meest Franse ontwerper van allemaal haalde onder anderen accordeoniste Yvette Horner uit de vergetelheid. En in 1993 presenteerde hij in Groot-Brittannië het cultprogramma Eurotrash, samen met de Franse televisiecoryfee Antoine De Caunes. Het duo deed wonderen voor het imago van Frankrijk aan de overkant van le Channel.

Gaultier als popster

'How To Do That' was in 1989 in Frankrijk een kleine hit,
erbuiten iets minder. In dezelfde periode maakten nog meer modemensen muzikale uitstapjes — fotograaf Mondino ('La Danse des Mots'), stylist Joe McKenna ('A Cha Cha at the Opera', met de groep met dezelfde naam), of nog kapper James 'Cuts' Lebon ('Sexify Me', uitgebracht door het Belgische cultlabel Les disques du Crépuscule). Gaultier was meer succesvol als tv-presentator (zie hoger).

Gaultier als spandrager van de homoseksuele zaak

Geen andere ontwerper heeft allicht meer gedaan voor de gays dan Gaultier. In 2014 lijkt dat soms ietwat kneuterig (zijn laatste, o zo voorspelbare wapenfeit:
Conchita Wurst als bruid in de coutureshow van vorige lente), maar in de jaren 80 en 90 getuigde het van een zekere moed om de homocultuur een breed, populair platform te geven.

Gaultier als costumier

Van, onder anderen: Madonna — zie de legendarische cone-bustier (plus vleeskkleurige satijnen corsetten) voor de Blond Ambition-tournee van de Material Girl, anno 1990.

Gaultier als rokkendrager

Gaultier was natuurlijk niet de eerste ontwerper die mannen in rokken stopte (zie onder meer de sarong en de kilt), maar hij was wel de eerste die dat deed
in de context van westerse mode. Hij showde zijn eerste mannenrok in 1985, een jaar na de lancering van zijn herenlijn. Ongeveer tezelfdertijd begon hij te spelen met de klassieke noties van gender. In 2003 lanceerde Gaultier een make-uplijn voor mannen, Tout Beau Tout Propre — te vroeg, allicht.

Gaultier als torso

De business van Jean-Paul Gaultier teert op parfums: Classique voor dames en Le Mâle voor heren, beide verpakt in conservenblik, zouden goed zijn voor tachtig procent van de omzet van het merk. Gaultier als huursoldaat In 2003 werd Gaultier aangeduid als opvolger van Martin Margiela bij Hermès, het luxelabel dat enkele jaren daarvoor al had geïnvesteerd in zijn bedrijf (de aandelen werden later overgenomen door de parfumgroep Puig). Gaultier ging, in tegenstelling tot Margiela, erg letterlijk om met de tradities van Hermès. Hij werd uiteindelijk vervangen door Christophe Lemaire, die deze week op zijn beurt afscheid neemt van het merk.

Gaultier als blockbuster

De tentoonstelling 'The Fashion World of Jean-Paul Gaultier: From the Sidewalk to the Catwalk' debuteerde in 2011 in Montreal, reisde sindsdien naar zeven
steden en werd gezien door meer dan een miljoen bezoekers. Na Melbourne volgt in 2015 nog een stop van vier maanden in het Grand Palais in Parijs.
Gaultier als populaire volksmenner. Iedereen houdt van de montere Fransman, ondanks vaak glansloze collecties. Wellicht omdat zijn shows altijd zo vrolijk, optimistisch en enthousiast waren (net als de man zelf). We zullen ze missen.