Wall Street - The City: 0-1
Ontpopt Bill De Blasio, de kersverse burgemeester van New York, zich tot een onverwachte bondgenoot van de Londense City in de strijd om de financiële wereldhegemonie? De bankiers op Wall Street tonen zich alvast not amused met recente uitlatingen van De Blasio.
De Blasio mag dan al verkozen zijn met een behoorlijk verpletterende meerderheid - hij kreeg ruim 70 procent van de stemmen - het enthousiasme over zijn aantreden lijkt alvast in de financiële sector bijzonder klein. En daar zullen ze in Londen dan weer niet bepaald rouwig om zijn.
"Ik wil de burgemeester zijn van de 99 procent New Yorkers", kondigt De Blasio al maandenlang aan. Lees: van die inwoners die geen bergen poen scheppen op Wall Street, meteen ook een weinig subtiele sneer naar voorganger Michael Bloomberg, die er met een slordige dertig miljard euro op de bankrekening wel bijzonder warmpjes inzit.
Die uitspraak viel natuurlijk wel in goede aarde bij de miljoenen New Yorkers die maandelijks meer dan dertig procent van hun inkomen in de huur van hun appartement moeten stoppen. De Blasio zal zich de komende maanden dan ook verplicht zien die kiezers tevreden te stellen.
Daar komt nog bovenop dat ook het verleden van de nieuwe burgemeester niet echt van aard is om Wall Street meteen gerust te stellen: de man trad ooit in het huwelijk in Cuba en werkte mee aan sociale programma's toen de sandinisten nog het mooie weer maakten in Nicaragua. En hij liet al meermaals uitschijnen dat hij een uitgesproken voorstander is van striktere reguleringen voor de banksector.
Een onvervalste linkse rakker dus, die daar bovendien geen geheim van maakt. Als klap op de vuurpijl maakte De Blasio nu ook bekend dat hij de stedelijke belastingen op de inkomens boven vijfhonderdduizend dollar wil optrekken om meer geld in kas te krijgen om het stedelijke onderwijs en de kinderopvang uit te breiden.
Islamitisch bankieren
Op de achtergrond van dit conflict speelt ook de al veel langer aanslepende tweestrijd tussen Wall Street en de Londense City als hét financiële epicentrum van de wereldeconomie. Michael Bloomberg porde dat smeulende vuurtje vorig weekend nog wat verder op, toen hij verklaarde dat "Londen een serieuze concurrent was voor New York." Lees: met een uitgesproken linkse burgemeester aan het roer, zouden nogal wat topbankiers en grote fondsen het hier wel eens voor bekeken kunnen houden.
Puur cijfermatig bekeken hebben ze in New York weinig redenen om zich zorgen te maken. De New York Stock Exchange is goed voor een beurskapitalisatie van 14.700 miljard dollar, terwijl de Londense City het met 3.800 miljard dollar moet stellen.
Daar staat dan weer tegenover dat de City in de Global Financial Centres-index - het resultaat van een bevraging bij zowat alle grote internationale spelers uit die sector - als wereldwijde nummer 1 uit de bus komt. Dat heeft alles te maken met het feit dat Londen ook het epicentrum is van de handel in andere financiële producten en dus op meer kan terugvallen dan enkel de beurs zelf.
Londen zelf maakt overigens al lang geen geheim meer van zijn ambitie om Wall Street te onttronen. Eind oktober liet de Engelse premier Cameron tijdens een bezoek aan de London Stock Exchange weten dat hij in Londen ook een islamitische beursindex wil oprichten. Strategisch is dat niet slecht bekeken, want wereldwijd gaan analisten ervan uit dat die niche op de financiële markt nog flink wat groeipotentieel heeft.
Aan ambitie geen gebrek dus in Londen, waar de met veel poeha aangekondigde plannen om de financiële sector strenger te reguleren intussen ook al in de onderste lade beland lijken te zijn. Het mag dus amper verbazing wekken dat Wall Street behoorlijk zenuwachtig wordt van de beleidsplannen van zijn nieuwe burgemeester.
Heisa
De Blasio zelf begrijpt niets van al die heisa. "Ik zie niet in waarom geld uittrekken voor kinderopvang en stedelijk onderwijs in strijd zou zijn met de belangen van de mensen die hun brood verdienen op Wall Street", zij hij. "Wat ik wil doen, komt neer op een lange termijninvestering, waardoor we in onze stad beter opgeleide mensen gaan krijgen, die sociaal sterker in het leven staan. Zelfs de bankiers zouden toch moeten beseffen dat onze stad er hierdoor enkel maar op vooruit kan gaan."