Weinig reden om te feesten op Vrijheidsfestival des Libertés

Waiting for Justice

De veelvuldig bekroonde Spaanse fotograaf Fernando Moleres heeft iets met kinderen. In 1998 won hij de World Press Photo met een serie over kinderarbeid, dertien jaar later deed hij dat opnieuw met beelden over minderjarige gevangenen in Sierra Leone. Dat laatste onderwerp liet hem niet los : in 2012 zette hij de ngo Free Minor Africa op. Met die organisatie -gefinancierd door de foto's die Moleres verkoopt -wil hij bijdragen aan de sociale re-integratie van jonge gedetineerden. Geen simpele zaak als je beseft dat velen van hen jarenlang vastzaten in overvolle cellen, waar hygiëne onbestaand was en water en voedsel schaars. Bovendien worden de tieners niet zelden door hun volwassen medegevangenen seksueel misbruikt en mishandeld.

Moleres, van wieWaiting for Justicete zien zal is, komt over zijn werk praten op 21 oktober.

17/10-25/10, in de foyer van Théâtre Nationale

Vrijheidsfestival des Libertés, 17/10 tot en met 25/10, Théâtre National en KVS. festivalvandevrijheid.be

Rokia Traore

Zonder meer een van de grootste Afrikaanse zangeressen van het moment. De Malinese komt hierBeautiful Africavoorstellen, haar vijfde cd, die veel westerser klinkt dan de voorgaande. "Het was sowieso de rock die mij motiveerde om zelf muzikante te worden", zo zei ze daar over in een interview. "Het is louter toeval dat ik met traditionele instrumenten ben begonnen." Met deze plaat wil Traore haar landgenoten en het hele continent op hun verantwoordelijkheid wijzen. "Westerse machten hebben het vaak verknoeid, inderdaad, maar alleen omdat onze leiders dat toelieten. Al te vaak wordt vrede gelijk gesteld aan het uitschakelen van elke dissidente mening. Kijk naar wat we in Mali net achter de rug hebben. De debatcultuur moeten we zelf uitvinden."

24/10, Théâtre Nationale, 21u

No Burqas behind Bars

We zouden het hier evengoed kunnen hebben overThe Act of Killing, de hallucinante film over de Indonesische communistenmoorden, ofMy Afghanistan, waarin Afghaanse burgers het eigen leven in beeld brengen. Maar die kregen eerder al aandacht in deze kolommen.

VoorNo Burqas behind Barsis de Zweeds-Iraanse documentairemaker Nima Sarvestani zes maanden lang gaan filmen in de gevangenis van het Afghaanse Takhar, waar 40 vrouwen vastzitten voor 'morele misdaden' en er achter de tralies leven met hun kinderen. Sarvestani wilde vooral de vrouwen zélf aan het woord laten. Ironisch genoeg zijn ze vrijer in gevangenschap: binnen de gevangenismuren is de boerka irrelevant - in de cel kunnen ze immers niet meer gestraft worden omdat ze hun gezicht laten zien, of omdat ze met onbekenden praten. Voor het eerst in hun leven konden ze openlijk vertellen over wat ze hadden meegemaakt.

20/10, 21u, KVS Box

Demokratia, The Way of the Cross

Het debat over de politieke cultuur in Griekenland, na de gelijknamige documentaire. Deze laat zien hoe politici op niet zelden bepaald laakbare wijze de gunst van de kiezer proberen te winnen. Docu- mentairemaker Marco Gastine houdt de Griekse samenleving in elk van zijn films een kritische spiegel voor. Eerder maakte hijThemis(2007), dat zich vooral in de rechtszaal afspeelt. Tal van civiele en strafrechtelijke zaken worden in beeld gebracht maar bovenal schetst Gastine een opmerkelijk beeld van de Griekse maatschappij. Immers, in de jaren voor de crisis spande zo'n tien procent van de bevolking jaarlijks een rechtszaak aan.

25/10, Théâtre Nationale, 20.30u