150 politieke dossiers in één keer
De Vlaamse regering zit morgen bij elkaar om meer dan 150 (!) dossiers erdoor te jagen op de allerlaatste ministerraad van het politieke jaar. Als daar maar geen ongelukken van komen.
Het is stilaan een traditie, maar dan wel nogal een twijfelachtige. Op de ministerraad voor het zomerreces komt elke minister nog met een aantal dossiers aanzetten dat hij of zij er in extremis graag wil doorkrijgen.
Er is de officiële, praktische reden: alles wat morgen geen duim omhoog krijgt, moet wachten tot na de zomer. Voor de hervormingen die ingaan vanaf 1 september is het dus nu of nooit. Voor dossiers vanaf 1 januari begint het ook stilaan te spannen, zeker als ze nog langs de Raad van State gaan.
Maar er is ook een officieuze reden voor het feit dat er plots nog 150 dossiers uit de lades komen. Elke politicus die aan meer dan twee onderhandelingen heeft deelgenomen weet namelijk: gooi genoeg dossiers in de trommel, schud er eens goed mee en er komt voor elke partij wel iets uit en voor niemand te veel.
Sleuteldossiers
Vlaams 'MP' Geert Bourgeois (N-VA) is een trouwe aanhanger van dit principe. Denk maar aan de manier waarop hij drie sleuteldossiers - de hervormingen van het onderwijs, de provincies en de kinderbijslag - tijdens een nachtelijke marathonvergadering in mei wist te forceren. Door samen te beslissen straalt de regering volgens Bourgeois eenheid uit. Wat is meegenomen voor een coalitie die niet uitblinkt in hartelijkheid.
Anderen denken er iets pragmatischer over. "Iedereen laat zijn moeilijke dossiers liggen in de hoop dat de collega's wat toegeeflijker zullen zijn met hun vakantie in zicht. Want wie gaat er nu een crisis uitlokken als een paar dagen later zijn vliegtuig naar Birma vertrekt?", lacht een medewerker van een minister. Een andere: "Ik weet niet of dit de beste werkwijze is, maar het is de gewoonte."
De oppositie denkt er ondertussen het zijne van. Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het vroeger niet veel beter was. Ook onder de vorige MP Kris Peeters (CD&V) was de superministerraad een bekend procedé. Peeters speelde het eens klaar om de toekenning van gecontesteerde subsidies voor een welnesscentrum en een 'paardenpark' handig te laten verdwijnen in de stortvloed aan nieuwe beslissingen na zo'n vergadering. Alleen door een oplettende collega werd de beslissing later opgemerkt.
Goocheltrucs
Kijk naar wat er in mijn linkse hand zit en niet wat er rechts gebeurt: dit soort goocheltrucs kan ook fout lopen. Vraag maar aan ex-minister Annemie Turtelboom (Open Vld). Het begin van alle miserie met de Turteltaks was haar beslissing om niet open te communiceren over de hoogte van de nieuwe taks na de laatste ministerraad van vorig werkjaar. Ze hield het op procenten en zei niets over de euro's. Zo kon de oppositie enkele maanden later het initiatief nemen. Eenmaal ze de rekensom in euro's had achterhaald, kwam het nooit meer goed voor Turtelboom.
De regering lijkt die les alvast geleerd te hebben. "We gaan de agendapunten er niet snel snel doorjagen. Als het vrijdag stropt, dan is het zo. Dossiers zoals de betonstop en Turteltaks zijn veel te belangrijk", klinkt het vanuit N-VA. "We willen die goed uitwerken en communiceren."