Ruth Joos: ‘De loutering van ‘Bezonken Rood’ wil ik elk jaar ondergaan’
Goede voornemens: ze horen bij een nieuw jaar als worteltjes bij erwtjes. Aan de vooravond van 2011 polst De Morgen bij bekende cultuurvreters naar hun culturele voornemens.
“Alle Nederlandstalige literatuur komt in grote maten en gewichten tot mij”, zegt Ruth Joos, maakster van het dagelijkse radioprogramma Joos op Radio 1. “Dus koester ik het grote voornemen om nu weer veel Engelstalige boeken te lezen. Maar ik vrees dat mijn ambitie iets te groot is voor de eerste week van 2011.
“In Freedom van Jonathan Franzen heb ik nog maar tachtig pagina’s te gaan, dat is dus bijna uit. Dan ligt Nemesis klaar van Philip Roth. Vervolgens wil ik The Shaking Woman or A History of My Nerves van Siri Hustvedt lezen. Dat is non-fictie. Ik ben een grote fan van haar. Ze is de vrouw van schrijver Paul Auster en staat in zijn schaduw, maar dat moet nu maar eens gedaan zijn. In haar jongste boek gaat ze op zoek naar de oorzaken van haar plotselinge beven. Ik hou van haar boeken omdat het staaltjes zijn van zelfanalyse, menselijk doorzicht en groot inzicht in haar personages. Je leert ook veel over jezelf. Mijn lievelingsboek van Hustvedt is What I Loved, een boek dat ik vaak cadeau geef.
“Op mijn lijstje staat ook de roman van Howard Jacobson, The Finkler Question, die de Man Booker Prize heeft gewonnen. Ik laat me trouwens graag leiden door prijzen en lijstjes. Literaire prijzen zijn een deugd. Ik wil dan ook een pleidooi houden voor literaire onderscheidingen in tijden waarin er zoveel kritiek op is. Kijk, als vijf mensen bij elkaar zitten en besluiten om tien boeken te nomineren of één boek te bekronen, moet daar toch een reden voor zijn.
“Dan komen we bij Houellebecq: ik ga het nog eens proberen. Ik zal heel eerlijk zijn: tot nu toe doet Houellebecq mij niets. Het ‘pakt’ niet. Maar ik wil me er niet gemakkelijk vanaf maken en ga zijn nieuwste roman La carte et le territoire lezen. Met een positieve ingesteldheid. Ja, in het Frans, ik hou niet zo van vertalingen. Als het kan, lees ik een boek in de originele taal.
“Ook de hype rond Murakami gaat aan mij voorbij. Ik heb twee boeken van hem gelezen, maar ik ga IQ84 níet lezen. Dat is dan een negatief voornemen voor 2011.
“Voorts ben ik boos omdat ik geen tickets heb voor cabaretier Hans Teeuwen. Een uur heb ik geprobeerd online te geraken, maar dat is niet gelukt. Ik ben een grote fan maar heb hem nog nooit live zien optreden. Op Theo Maassen ben ik misschien nog meer verliefd: die heeft meer te maken met de wereld om hem heen, terwijl Teeuwen absurder is. Maar als ik Teeuwen heb gezien, heb ik energie voor een maand.
“Intussen heb ik het voornemen om elk jaar te gaan kijken naar Bezonken rood, de theatermonoloog van Dirk Roofthooft. Jaren heb ik het uitgesteld, omdat ik de roman van Jeroen Brouwers (waarop de voorstelling gebaseerd is, ER) zo vereerde. Ook omdat ik het metier van Roofthooft zo hoog inschat. Ik was gewoon bang dat het zou mislukken. In mei 2010 ben ik dan toch gaan kijken, en het is alles wat ik had gehoopt: het is zo juist geacteerd, Roofthooft weet wat hij zegt en wat dat bij de toeschouwers veroorzaakt, en er is zoveel respect voor het boek. Ik heb veel gehuild tijdens die voorstelling en die loutering wil ik elk jaar weer ondergaan. Mijn tickets voor mei 2011 zijn besteld.”(ER)