Gentse machine draait weer vlot
Het had 7-0 kunnen zijn in de Ghelamco Arena. Het is dat de Gentse spitsen morsten met de vele kansen of KRC Genk was met het schaamrood op de wangen terug naar Limburg gereden. Peter Maes heeft nog veel werk, de machine van Hein Vanhaezebrouck lijkt weer vlot te draaien. Dat zag ook de nieuwe bondscoach.
Ze schijnen in Engeland wel eens te gniffelen om Roberto Martínez. Het enthousiasme in het taalgebruik van onze nieuwe bondscoach heet karikaturaal te zijn. Een kenner na zijn aanstelling: "Zelfs na een 4-0-nederlaag durft hij het woord 'fenomenaal' in de mond te nemen." Op zijn persvoorstelling in Brussel viel het inderdaad op dat de Spanjaard het gebruik van de hyperbool uitstekend beheerst.
Voor iemand die zo optimistisch in het voetbal staat, moet een avond als gisteren smullen geweest zijn. AA Gent tegen Racing Genk begon zoals een barbecue die je volpropt met aanmaakblokjes: in lichterlaaie vanaf de eerste vonk. Bart Vertenten stak de lucifer aan en de Ghelamco Arena vatte vuur. Zwierig voetbal, veel duels, een resem kansen, verhitte standjes tussen beide coaches en het traditionele gekibbel met de refs. Een fantastische topper, om het met Martínez zeggen.
Brandjes blussen
Dat had weinig met Racing Genk te maken en veel met AA Gent. Het tempo dat de Buffalo's ontwikkelden en de creativiteit die de ploeg aan de dag legde, leverden zeker zeven doelrijpe kansen op. In één helft! Bizot haalde al na drie minuten een vrije trap van Kums uit zijn hoek en zag zich vervolgens langs alle kanten belaagd. Coulibaly op de volley, Depoitre die net niet kon afdrukken vanuit de kleine rechthoek, Kums op de paal, nog eens Coulibaly met een schot en met twee kopballen die rakelings naast zoefden en tussendoor Depoitre helemaal vrijstaand met een schot in het midden van doel.
De bezoekers kwamen emmers water tekort om al hun brandjes te blussen. Heynen, die de plaats van Ndidi op het middenveld innam, wist zich geen raad met de positie van Matton, Walsh was een kegeltje waar Simon keer op keer langs dribbelde en Dewaest hield telkens een metertje afstand van zijn tegenstanders. Probeer dan maar eens een duel te winnen. Na de blessure van Walsh rond het halfuur werd de defensie van Genk helemaal experimenteel: met Uronen op rechts en Wouters op links. Dat je dan veel kansen weggeeft in de Ghelamco Arena, is te begrijpen.
Want ook na rust bibberde Genk voortdurend. Uronen moest een bal op de lijn wegtrappen, Bizot had een goede voetreflex op een knal van Simon en Saief bood met een prachtige actie ei zo na een assist voor Depoitre. AA Gent speelde met Genk als een kat met een bolletje wol. Hoe jammer zou het zijn mocht deze machine straks toch nog ontregeld geraken door het vertrek van Kums en/of Depoitre?
Want dat voetballers die goed kunnen opbouwen enorm belangrijk zijn als je succes wil oogsten, bewees Genk gisteren in overvloed. Boven de middellijn stond hun typeploeg, maar die kreeg amper wat voor elkaar. Kebano bewees dat hij nooit 4 miljoen euro is waard geweest door de grootste kans vlak voor rust onbegrijpelijk naast te koppen. Karelis was onzichtbaar en Bailey ergerde de hele ploeg - en kreeg een werwerpgebaar van Maes na een voorzet zonder bezieling. Enkel Buffel bleef boven water.
Verschroeiend
Hoe Maes en zijn troepen ontsnapt zijn uit een verschroeiend hete Ghelamco Arena zonder ernstige brandwonden, is een half mirakel. Net zoals het onbegrijpelijk is dat Vanhaezebrouck slechts één keer kon juichen voor zijn dug-out in een match waarin zijn ploeg domineerde en in 90 minuten meer kansen afdwong dan sommige eersteklassers in hun hele eerste ronde. Het bleek uiteindelijk Jérémy Perbet - wie anders? - die in de toegevoegde tijd voor rechtvaardigheid zorgde.
Als Gent de machine intact kan houden, komt het dit seizoen wel goed. Als Genk mee wil doen met de grote jongens, moet het dringend de transfermarkt op.