Ars Musica-festival zoekt nieuw publiek door meer diversiteit en speelsheid

Hedendaagse muziek vecht nog vaak met het odium van ontoegankelijkheid. Ook aan het Brusselse festival Ars Musica verweet men dat het in een ivoren toren zat. Wie ernaartoe ging, wist dat dat onterecht was maar dat neemt niet weg dat het moeilijk bleef een nieuw publiek aan te trekken. De editie 2011 wil daar iets aan doen.

Vorig jaar al had men door als directeur Patrick De Clerck aan te trekken iemand binnengehaald met onconventionele ideeën over publiekswerving, die meteen het festival in een roze kleedje stak. Ook dit jaar komt hij met allerlei ideeën opdraven, van een ‘Pink Man’ die uitleg geeft op concerten, maar alleen als je er om vraagt, en een ‘verrassingsact’ bij elk evenement. Maar na 2011 verdwijnt De Clerck; een nieuwe directeur is nog niet gevonden. Intussen werkt men met curatoren. De eerste werd niet bepaald een nieuwlichter. Pierre Bartholomée dirigeerde al het allereerste concert van Ars Musica, 22 jaar geleden. Ook Bartholomée bezweert de opening en de vernieuwing. Grotere diversiteit, meer Belgische componisten en uitvoerders, en meer cross-over zijn de kernpunten van zijn programmering. De praktische uitwerking daarvan lijkt soms wat al te gemakkelijk, zoals het concert van het ‘Mons Kinky Pinky Orchestra’, dat bewerkingen van chanson-, pop- en rockklassiekers door allerlei componisten speelt.

Uiteindelijk zal opnieuw blijken dat de beste componisten en uitvoerders de beste concerten afleveren. Op dat vlak scoren de concerten in Vlaanderen (Antwerpen en Brugge) erg hoog. Twee absolute aanraders: het Ensemble InterContemporain o.l.v. Peter Eötvös met sopraan Measha Brueggergosman in deSingel en drie dagen rond de muziek van Karl-Heinz Stockhausen in het Brugse Concertgebouw. (sm)