Het wordt weer te veel voor Corneel, ook op het theater

Ontsproten aan de verbeelding van Guido Van Meir, redacteur bij Humo en bekend als scenarist van onder meer de tv-serie Terug naar Oosterdonk. Cornelius Bracke verscheen voor het eerst in Humo in 1984: een column met daarboven een oud fotootje van een mannetje met bril en pet. “Corneel is een interessant maar vreemd figuur om te vertolken”, vertelt De Moor. “Er zit geen consequente psychologische ontwikkeling in. Hij kan zowel slim als uitermate naïef zijn, toont zich vaak conservatief maar net daar zit vaak een dubbele bodem onder. Het ongrijpbare van die figuur fascineert me.”

Orgaandonatie

Voor Wees gul met uw organen maakte Van Meir een selectie uit zijn columns en bond die bijeen met een nieuw verhaal. “In opdracht van de Vlaamse overheid is Corneel als BV ingeschakeld om overal te lande reclame te maken voor orgaandonatie. Alleen ontaardt dit in een hilarische egotrip. Corneel heeft namelijk een zwarte lijst opgesteld van mensen die niet op zijn organen moeten rekenen: van Baekelmans Freddy, de echte voorzitter van het Davidsfonds, en Gaston van de Fruitkorf, die hem verdenkt een relatie te hebben met zijn vrouw, tot kardinaal Danneels en het Klein Seminarie. Want hadden zij hem niet gedwarsboomd, hij had het vast en zeker tot paus geschopt”, lacht De Moor. Herkent hij zich op bepaalde vlakken in Corneel? “Ik kan me net als hem ook ergeren aan onzuiver taalgebruik zoals de uitdrukking ‘een land dat ik graag mag bezoeken’. Corneel heeft zich daar in een column ooit eens enorm druk over gemaakt. Een extreme taalpurist zoals Corneel, die vindt dat als het ‘twee koeien - één koe’ is, het ook ‘twee boeien - één boe’ moet zijn, ben ik niet. Maar in tegenstelling tot het vorige stuk van het Vernieuwd Gents Volkstoneel, Uniroyal, wordt Wees gul met uw organen wel niet in het Gents gespeeld want dat zou Cornelius Bracke een toeval bezorgen.”Na Uniroyal, een parodie van Jo Van Damme op het Belgische koningshuis, is Wees gul met uw organen de tweede productie van het Vernieuwd Gents Volkstoneel, dat De Moor heeft opgericht en waarvoor hij Theater Malpertuis, dat hij acht jaar lang leidde, vaarwel zei. “Het is een bevrijding om mijn tijd niet meer te moeten verdoen met het schrijven van subsidiedossiers. Al is het ook met pijn in het hart dat ik Malpertuis verlaten heb. Het Vernieuwd Gents Volkstoneel: dat is opnieuw een sprong in het ongewisse. Voor grotere producties hopen we op projectmatige ondersteuning, maar we proberen zoveel mogelijk zelfbedruipend te zijn.” En dat lukt goed, zo blijkt uit de tournee van de eerste productie Uniroyal, met in de cast Mieke Bouve, Jurgen Delnaet, Daan Hugaert en Barbara Sarafian. “We spelen zeventig keer voor uitverkochte zalen. Zeg me, welk beroepstoneel doet ons dat na? De reacties van het publiek hebben me meer dan ooit gesterkt in het idee dat er nood is aan het soort theater dat we brengen: een goed gespeeld stuk waar je eens goed mee kunt lachen maar met ook een scherp randje aan.”