Franse premier François Fillon ‘reservekandidaat’
Als Barroso alsnog bakzeil haalt in het EU-parlement, dan zou diens Europese Volkspartij (EPP) weleens kunnen teruggrijpen naar de Franse premier Fillon. Maar de vraag luidt of Europa vrede kan nemen met een man die destijds tegen het Verdrag van Maastricht stemde.
Het was de krant Le Monde die het nieuws uitbracht. Volgens een niet nader genoemde Franse minister “houdt François Fillon rekening met de mogelijkheid dat Barroso mislukt”. Als de Portugees straks niet voldoende stemmen achter zijn naam krijgt, dan wil Fillon zich als reservekandidaat opwerpen. Zelf hield Fillon zaterdag in het Italiaanse Como een toespraak die in de media als een Europees programma werd geïnterpreteerd. “Om Europa te herlanceren hebben we een voluntaristische economische strategie nodig”, klonk het vastberaden. In wat een amper verholen kritiek aan het adres van Barroso leek, vroeg de premier zich af of “Brussel dan de enige plek ter wereld is waar het verboden is over de toekomst na te denken?”Fillon (55) begon zijn loopbaan als journalist bij persbureau AFP. Later sloot hij zich aan bij de door Jacques Chirac gelanceerde RPR. Was hij eerst vooral actief in het departement Sarthe, dan ging hij later in de nationale politiek. De Franse soevereiniteit ligt hem na aan het hart. Het is dat engagement dat hem in de eventuele aanloop naar het voorzitterschap van de Commissie zuur kan opbreken. In 1992 stemde Fillon immers tegen het Verdrag van Maastricht. Hij sprak zich tegen de Europese eenheidsmunt uit en vond dat de muntkwestie moest worden uitgesteld tot na de afbakening van de politiek-institutionele krachtlijnen van het Europese project. Uiteindelijk keurden de Fransen Maastricht met 51,05 procent van de stemmen goed. Later in de jaren negentig werd Fillon onder meer minister van Hoger Onderwijs, van Technologie en Informatie en van Post en Telecommunicatie. Onder Jean-Pierre Raffarin (2002-2004) was hij minister van Arbeid en Sociale Zaken, een moment waarop hij de grootste moeite had om het pensioenstelsel hervormd te krijgen. Later, als minister van Onderwijs, moest Fillon de hervorming van het baccalaureaat (‘le bac’) laten vallen.Hij verliet uiteindelijk de regering om de presidentscampagne van Sarkozy voor te bereiden. Hoewel Fillon en ‘Sarko’ lang niet altijd beste maatjes zijn geweest, werd de eerste in 2007 premier. Sindsdien wist hij bijna altijd populairder te blijven dan het staatshoofd zelf. (LD)