'Zonder lsd zou de kunst helemaal anders zijn'

"Ik denk dat je met een aantal uitspraken geconfronteerd zult worden de komende dagen", besloot presentator Thomas Vanderveken de uitzending met Hendrik Willemyns zaterdagavond. "Ik heb nog geen kwade telefoons gekregen", lacht Willemyns als we hem bellen. "De gitarist van Arsenal sms'te me dat hij het moedig vond om drugs te proberen uit te leggen op Canvas, maar hij dacht niet dat ik erin geslaagd was. Mijn vriendin heeft me ook een artikel doorgemaild van hln.be dat liet uitschijnen dat ik drugsgebruik heb aangemoedigd. Iets wat naar mijn gevoel niet het geval was. Maar ik hoef me ook niet in te houden. Ik ben geen minister van Volksgezondheid, ik mag zeggen wat ik wil."

Willemyns deed zijn persoonlijke verhaal in de marge van een door hem gekozen fragment uit een documentaire over John Frusciante, voormalig bandlid van de Red Hot Chili Peppers die lang een zware drugsverslaving had. "Het escapisme van drugs was heel aantrekkelijk", vertelde Willemyns op Canvas. "Mijn recreatief en experimenteel drugsgebruik is vooral in Gent begonnen waar ik een jaar pol & soc heb gedaan, aan het Rits in Brussel is dat opengebloeid. Al had ik als zeventienjarige ook al eens lsd genomen. Dat was een fantastische ervaring, een avontuur."

Escapisme

Willemyns is de drug ook blijven gebruiken, tot het fout liep. "De klassieke bad trip", zei hij. "Het gevoel dat je in een psychische ziekte terecht komt, schizofreen wordt. Iedereen kent de verhalen, van de jongen die denkt dat hij kan vliegen en uit het raam springt. Maar dat weten mensen die basejumpen ook, dat er dingen kunnen gebeuren. Dat hoort erbij. Er was een gevaar aan verbonden en daar speelden we mee, zeker op die leeftijd."

Toch is Willemyns niet naar de live-uitzending vertrokken met het idee om het over zijn drugservaring te hebben, zegt hij achteraf. "Ik probeer altijd eerlijk en open te zijn, dat vind ik zelf het interessantst", zegt hij. "Maar het had te maken met mijn gekozen fragmenten. Vraag me tien boeken of platen te selecteren, en het zal niet over drugs gaan. Maar bij beelden kom ik snel uit bij een soort escapisme."

Vanderveken gaf Willemyns regelmatig de kans om zijn standpunt te nuanceren, maar zijn praatgast bleef bij zijn standpunt. "Toch vond ik het vooral heel knap dat Hendrik zo eerlijk was over hoe hij denkt en hoe hij omging met drugs", zegt Vanderveken. "Al hoef ik het er daarom natuurlijk niet mee eens te zijn. Volgens mij is dat de kracht van dit programma. Dat zo'n open en genuanceerd gesprek mogelijk is, dat we iets van elkaar kunnen opsteken. En ik heb iets van Hendrik geleerd. Niet dat ik plots lsd wil nemen, maar ik begrijp de beweegredenen van de recreatieve gebruiker nu beter."

Risico's

Ook daags na de uitzending wil Willemyns zijn standpunt niet nuanceren. De muzikant is voorstander van een verbod op drugs, maar is tegelijkertijd niet tegen gebruik. "Aan drugs zijn risico's verbonden, zoals bij zovele andere dingen", zegt hij. "Ik vind dat mijn gekozen beeldfragmenten - van John Frusciante en een scène uit de film Requiem for a Dream - dat goed hebben aangetoond. Maar dat wil niet zeggen dat er geen geweldige aspecten aan zijn. Denk lsd weg uit het wereldbeeld en de kunst, muziek, film of literatuur zullen helemaal anders zijn."