Bekaert-personeel vertrekt met plezier
Bij Bekaert vallen 'slechts' 246 in plaats van 324 gedwongen ontslagen. Dat komt omdat 161 mensen kiezen voor vrijwillig vertrek. Veel meer dan verwacht.
Door het grote aantal werknemers dat vrijwillig opstapt bij Bekaert, eind april was nog maar sprake van 33 , onstaan in de fabrieken van Ingelmunster en Zwevegem, waar geen gedwongen ontslagen vallen, zelfs vacatures. "We gaan die trachten in te vullen met mensen uit het zwaar getroffen Aalter, zodat we het aantal gedwongen ontslagen daar kunnen verminderen", zegt Bekaert-woordvoerster Katelijn Bohez.
Over hoeveel vacatures het gaat, is onduidelijk, maar de kans bestaat dat er toch enkele tientallen mensen minder moeten vertrekken. Bohez: "Het zijn er zeker geen vijftig." Volgens Jan Maeseele van het ACV hebben de bonden gevraagd prioriteit te geven aan ontslagen mensen uit Aalter. "De situatie opent ook perspectieven voor tijdelijke contracten."
Voorwaarde is wel dat er in Aalter voldoende interesse is, want volgens de bonden is het niet voor iedereen vanzelfsprekend om zijn werkplek te verhuizen van Aalter naar West-Vlaanderen. "Voor iemand die in Sint-Laureins woont is het geen probleem om in Aalter te gaan werken. West-Vlaanderen kan voor mobiliteit wel een probleem zijn." Het is volgens Bohez evenwel niet de bedoeling opnieuw extern mensen te recruteren als er onvoldoende interesse is in Aalter.
Door het grote aantal vrijwillige vertrekkers, valt het aantal gedwongen ontslagen terug tot 246 in plaats van de oorspronkelijke 324. Kan men mensen uit Aalter ervan overtuigen naar Ingelmunster of Zwevegem te gaan werken, dan daalt dat cijfer nog.
Ook al overtreft het vrijwillige vertrek alle prognoses, zoals de bonden beweren, een complete verrassing is het niet. Het succes heeft alles te maken met het 'lucratieve' sociaal plan dat de bonden eind april in de wacht sleepten. Bij de onderhandelingen met de directie over de afvloeiing van 609 mensen in de Bekaert-vestigingen in Aalter, Ingelmunster en Zwevegem hadden de bonden bedongen dat de 'vrijwilligers' dezelfde extra voorwaarden zouden krijgen als de ontslagen werknemers.
Het gaat over 'rugzakjes' van 20.000 euro en 'veelvouden ervan'. Voor iemand van 40 jaar met 'nogal wat anciënniteit' kan de vergoeding makkelijk oplopen tot 60.000 euro. Het gaat hier dan enkel om de onderhandelde ontslagpremie, los van de gewone wettelijke opzegvergoeding die berekend wordt op basis van het aantal jaren dienst. Voor de gedwongen ontslagen in Aalter komt daar nog een sluitingspremie bovenop.
Volgens het sociaal secretariaat SD Worx behoren de ontslagpremies bij Bekaert tot de hoogste vergoedingen die ooit zijn betaald in België.
Het sociaal plan voorziet ook in de oprichting van tewerkstellingscellen en de begeleiding naar een nieuwe job voor ontslagen mensen.
Hoeveel Bekaert uiteindelijk neertelt voor de financiering van het sociaal plan is nog niet uitgeklaard. "Dat wordt pas duidelijk bij de bekendmaking van de halfjaarresultaten, denk ik", zegt Bohez.