Meneer Doktoor

Wie een sociaal drama wil aanschouwen dat per teletijdsmachine uit de negentiende eeuw lijkt overgeflitst, reppe zich volgende week naar Marcinelle. Daar, in de grauwe wijken nabij Charleroi, zal een deurwaarder in opdracht van de Orde van Geneesheren de inboedel in beslag nemen van een dokter. Het misdrijf: de niet-betaling van het jaarlijkse lidgeld aan de Orde. De dokter in kwestie is namelijk bij Geneeskunde voor het Volk, een radicaal linkse artsenvereniging die patiënten verzorgt aan remgeldtarief.

Over de ideologie van de PVDA-gelieerde dokters voor het Volk valt best een boom op te zetten. Maar het komt de Orde niet toe die politieke overtuigingen te bestraffen met een verkapt beroepsverbod. De niet-betaalde contributies zijn immers slechts een drogreden. De dokters moeten eigenlijk boeten omdat ze hun diensten kosteloos aanbieden. Deloyale concurrentie noemt de Orde dat, en het ambt onwaardig bovendien.

Hoe schandelijk die argumenten wel niet zijn, besef je pas als je zelf een keer een voet hebt binnengezet in de altijd bomvolle wachtkamer van een van de praktijken van Geneeskunde voor het Volk. Als je ergens in dit land de mensen achter de schrijnende armoedestatistieken kunt zien, is het daar wel. Dit gaat niet over onder de prijs werken. Dit gaat over het verstrekken van hulp aan mensen in nood. Mensen die anders letterlijk zouden creperen, omdat de drempel van meneer doktoor te hoog ligt.

Wat shockeert is de koppigheid waarmee de Orde die paar Dokters voor het Volk opjaagt. Veel zijn het er niet, want je moet goed zot zijn om, Marx ter wille, je doktersdiploma gratis in te zetten voor de gezondheid van de onderlaag van de bevolking. Maar voor de Orde moeten ze er allemaal uit.

Nu, de Orde jaagt wel meer op 'zotten' in eigen kring. Ook een bekend plastisch chirurg, die niet de minste notie heeft van beroepsethiek, werd al gestraft. Een schorsing van negen maanden leverden zijn misselijkmakende fratsen hem op. Negen maanden, ochere. Proef het verschil met de vernedering van een vervolging met deurwaarder en besef dat een op zelfbehoud gerichte club als de Orde niet langer geschikt is om in deze tijd te oordelen over hoe in deze samenleving aan geneeskunde wordt gedaan.