VRT-bestuurders niet te spreken over Canvasplannen
'Een slecht plan met een hoogst onzekere uitkomst', dat is kort samengevat wat de raad van bestuur van de VRT over de vernieuwingsplannen bij Canvas denkt. Een heel uitdrukkelijke stellingname die op vraag van de leden van de raad ook in die bewoordingen in het verslag van de vergadering staat.
De leden van de raad van bestuur van de openbare omroep wisten dat hen een zware vergadering te wachten stond toen ze maandagnamiddag aan de Reyerslaan samenkwamen. De raad moest immers een standpunt innemen over de nieuwe besparingsronde die de VRT te wachten staat. En met twaalf leden van verschillende politieke strekkingen duurt het wel even voor iedereen op dezelfde lijn zit. Rond vijf uur 's avonds was er eindelijk een gezamenlijk standpunt, maar toen moest de surprise van de chef nog komen.
Plots doken Paul Peyskens en Elly Vervloet op die de voorbije maanden de toekomst van Canvas moesten uittekenen. Zij kwamen de leden van de raad informeren over de vernieuwingsoperatie die volgend voorjaar een jonger en breder Canvas op moet leveren. "Een bewuste strategie", klinkt het bij een aantal leden van de raad. "Door hun plannen helemaal op het eind van een slopende vergadering te komen toelichten, hoopten de vernieuwers om hun ideeën erdoor te kunnen drukken zonder al te veel vragen of kritische bemerkingen."
Maar dat draaide net even anders uit. De raad was niet te spreken over de vage, nietszeggende tekst en powerpointpresentatie die ze onder de neus geschoven kregen. En toen Peyskens en Vervloet, net als dinsdag tijdens de persconferentie over het nieuwe Canvas, het antwoord op concrete vragen schuldig moesten blijven, was het hek helemaal van de dam. De wazige, wollige uitleg van Peyskens en Vervloet stond in schril contrast met de heldere, duidelijke uiteenzetting die dezelfde raad eerder kreeg over de toekomstplannen bij Eén.
Leuk en luchtig
Het gevolg laat zich raden: de leden van de raad maakten het vernieuwingstraject met de grond gelijk. De tekst, die de krijtlijnen van het toekomstige Canvas uit moest zetten, kon op al even weinig genade rekenen. Een passage als 'we zijn intelligent genoeg om ons uit te drukken in heldere, eenvoudige woorden' bijvoorbeeld past volgens de raad van bestuur als een tang op een varken wanneer het over Canvas gaat.
De leden storen zich al langer aan de leuke, luchtige koers waar de programmadirectie van de VRT volgens hen te vaak voor kiest. In die context kwam ook het boekenprogramma, al jaren een symbooldossier, opnieuw ter sprake. Ook dat programma is te licht en te luchtig, vinden de bestuurders van de VRT. Het richt zich tot mensen die eigenlijk geen boeken lezen, in plaats van te focussen op de echte boekenliefhebbers voor wie je zo'n programma zou moeten maken.
De raad vroeg Peyskens en Vervloet dan ook met aandrang om hun tekst hier en daar bij te schaven en bepaalde passages te schrappen voor ze met hun project naar de pers stapten. Een vraag waar, alvast wat de passage over de eenvoudige woordenschat betreft, niet op ingegaan werd.
Gevolgen
Ondanks hun duidelijke oordeel kan de raad van bestuur officieel geen stokje voor de vernieuwingsplannen van Canvas steken. De raad moet immers enkel zijn goedkeuring geven wanneer het over strategische beslissingen gaat. De vernieuwing van Canvas is, volgens de interpretatie van de VRT, een programmatorische aangelegenheid waar de raad van bestuur enkel over geïnformeerd moet worden.
Wat niet betekent dat de duidelijke veroordeling van het vernieuwingstraject geen gevolgen heeft. Niet alleen is de druk op Peyskens als kersvers netmanager van Canvas gevoelig verhoogd, bovendien moet hij binnenkort nog eens bij de raad van bestuur passeren om zijn voorlopig vage plannen concreet te maken.