Direct naar artikelinhoud

'Een pak slaag van Chris Lomme'

Cult. vraagt iemand een hele week lang naar zijn voorkeuren, gewoontes en bizarre trekjes. Deze week: actrice Marie Vinck, die met theatercollectief FC Bergman de voorstelling 300 el x 50 el x 30 el speelt in Antwerpen. Vandaag: haar culturele voorkeuren.

Was of bent u lid van een culturele vereniging? De welke?

"Ja, van het theatergezelschap FC Bergman (met onder anderen ook Matteo Simoni en Stef Aerts, KVDP), en in die hoedanigheid ook van het Antwerpse stadstheater Toneelhuis."

Wat is uw vroegste culturele herinnering?

"Dat ik vanuit de coulissen bang moest aanschouwen hoe Koen De Bouw in het personage van Jack the Ripper de hoer Lulu - in het echt mijn moeder - vermoordde, en dat ik het niet kon laten om achteraf in de kleedkamer woedend 'moordenaar' tegen hem te sissen. Hij kon er gelukkig om lachen."

Aan welke culturele hobby geeft u te veel geld uit?

"Ik koop veel meer boeken dan ik ooit in een mensenleven uitgelezen zal krijgen."

Welke adjectieven zijn u op het lijf geschreven?

"Empathisch, nuchter, hongerig."

Wat is het foutste kledingstuk in uw kast?

"Ik kan niet kiezen tussen de ballerina-tutu voor volwassenen, de engelenvleugels en de Aladdin- achtige pofbroek. Ik heb altijd het excuus dat ze misschien ooit nog voor een voorstelling van pas zullen komen."

Met wie zou u nooit op een onbewoond eiland willen belanden?

"Met een bus toeristen en een reisleider die van strakke planningen houdt."

Wat wou u worden toen u tien jaar was?

"Kunstschaatsster en bakkersvrouw. Het eerste omwille van de glitterpakjes en prinsessenmake-up. Het zag er gewoon zo sierlijk en sprookjesachtig uit.

"Bakkersvrouw omdat mijn neef bakker wilde worden. We waren als kinderen onafscheidelijk, dus het leek logisch dat we onze beroepskeuze dan ook maar op elkaar zouden afstemmen. Geen idee of ik überhaupt kan bakken. Ik heb het nog niet vaak geprobeerd. Wie weet heb ik mijn roeping wel gemist?"

Welk pak slaag herinnert u zich nog altijd?

"Dat van Chris Lomme toen ik haar ongehoorzame dochter speelde in Moeder, waarom leven wij?. Ze zei dat ze zou doen alsof, maar sloeg onverwachts echt toen we de scène draaiden, opdat mijn reactie realistischer zou zijn. Ik herinner me vooral mijn verontwaardiging omdat zij dacht dat ik dat niet kon spelen."

Welke vervelende gewoonte heeft u overgenomen van uw ouders?

"De hardnekkige overtuiging dat iets mogen verwachten van anderen not done is. Je hebt mensen die perfect kunnen verwoorden wat ze van het leven en anderen verwachten.

"Ik vind het bijna schaamtelijk om een eis naar vrienden of geliefden te uiten. Terwijl ik het zelf net graag heb als anderen op hun strepen staan en open zeggen wat ze van jou willen."

300 el x 50 el x 30 el, van 1 tot en met 4 december in de Bourlaschouwburg Antwerpen, toneelhuis.be