Ex-voorzitster van commissie voor misbruik in kerk werd met dood bedreigd

Godelieve Halsberghe, de voormalige voorzitster van de commissie die de klachten van seksueel misbruik binnen de kerk behandelt, is vorig jaar met de dood bedreigd. “De feiten dateren van de lente van 2009”, vertelt Halsberghe. “’s Middags kreeg ik een telefoontje van een Franstalige man. Die vertelde dat ik moest opletten voor de dossiers die ik sinds de oprichting van de commissie bijhield, en, zo voegde hij eraan toe, ‘let op voor uw eigen leven’.”

Halsberghe stond enkele jaren aan het hoofd van de ‘Commissie voor de behandeling van klachten wegens seksueel misbruik in een pastorale relatie’, het orgaan dat in 2000 werd opgericht om misbruik binnen de kerkmuren aan banden te leggen. De commissie kwam echter in aanvaring met de kerkelijke instanties, met het vrijwillig ontslag van Halsberghe tot gevolg.

Of de bedreiging daar iets mee te maken heeft, weet de ex-voorzitster niet. “Het ging allemaal zo snel aan de telefoon. Nadien heb ik via Belgacom geprobeerd om te weten te komen wie mij precies belde. Tevergeefs, het ging om een oproep vanuit een Brusselse telefooncel. Ik ben niet naar de politie getrokken. Waarom zou ik? Zonder te weten wie het was kon ik niets doen.”

Halsberghe heeft de dossiers niet meteen weggehaald uit haar woning, maar die pas tien dagen geleden ingediend bij het Rijksarchief in Brussel. “Ik was niet bang maar moest toch even bekomen. Het ging gelukkig om een eenmalig telefoontje. Misschien hadden sommigen het gemunt op de dossiers om bepaalde priesters en bisschoppen te afpersen? Misschien, ik weet het niet.”

Halsberghe stapte zes maanden geleden op als hoofd van de commissie. Een aanvaring met geestelijken die betrokken waren bij de pedodossiers zorgde bij haar voor frustratie. Vierentwintig jaar lang was de magistrate verbonden aan de Brusselse rechtbank van eerste aanleg. De juridische praktijken van de rechtbank hanteerde ze ook in de commissie voor het seksueel misbruik in de kerk. Onderzoek doen, bewijzen verzamelen, de verantwoordelijke aanduiden en een schadevergoeding bepalen.

Dat laatste zorgde voor wrevel bij de geestelijken. Volgens Halsberghe wilden die enkel schuld bekennen maar hun portefeuille niet opentrekken. Daarop schreef de ex-voorzitster een resem brieven naar de kerkelijke instanties om een schadevergoeding los te weken voor de slachtoffers. De tientallen brieven kregen geen antwoord, tot woede van Halsberghe, die de organisatie verliet.

Peter Adriaenssens heeft de fakkel intussen overgenomen van de eremagistrate. Hij wil de commissie nu praktisch organiseren om het grote aantal meldingen van de laatste dagen grondig te kunnen aanpakken. “Dat begrijp ik niet goed”, vertelt Halsberghe. “De commissie is goed georganiseerd, het is niet dat de organisatie te wensen overlaat. De voorbije jaren zijn we er in geslaagd om concrete gevallen van seksueel misbruik door geestelijken te behandelen. Er is geen sprake van een herorganisatie, maar wel van het voortzetten van het geleverde werk.”