Schertsfiguur legt proces-Cools andermaal plat
Het Luikse assisenproces tegen de vermeende opdrachtgevers van de moord op PS-kopstuk André Cools is alweer opgeschort en ligt minstens drie dagen stil. Reden is een wrakingsverzoek tegen de voorzitter van de rechtbank, ingediend door Benito Francesconi, een man die niets te maken heeft met de zaak-Cools maar de voorbije jaren herhaaldelijk optrad als stoorzender in andere ophefmakende en sterk gemediatiseerde processen.
Luik
Eigen berichtgeving
Georges Timmerman
Voorzitter Luc Lambrecht kondigde gisterenmorgen aan dat hij de debatten niet kan leiden zolang het Hof van Cassatie zich niet over het verzoek tot wraking heeft uitgesproken. Die uitspraak wordt ten vroegste woensdag verwacht. Het nieuwe incident betekent bijgevolg alweer een tijdverlies van minimaal drie dagen. "Schandalig", zo luidde het eensgezinde oordeel van de advocaten van zowel de verdediging als de burgerlijke partijen. Meester Julien Pierre, raadsman van beklaagde Richard Taxquet, zei dat het hoog tijd is dat de Belgische wetgeving een nieuwe inbreuk introduceert: minachting van het gerecht. Enkele weken geleden diende advocaat Pierre nochtans zelf een wrakingsverzoek in tegen de vorige assisenvoorzitter, omwille van het zogenaamde 'aapincident'. Cassatie oordeelde toen dat voorzitter Henri-Paul Godin moest opstappen omdat hij niet langer onpartijdig kon functioneren. Hij werd vervangen door Luc Lambrecht. Indien cassatie ook dit nieuwe wrakingsverzoek inwilligt, draait het proces uit op een compleet fiasco. Voor Lambrecht is immers geen vervanger voorzien. Er rest dan geen andere uitweg dan het proces in Luik definitief op te doeken en van nul te herbeginnen in een ander ressort, vermoedelijk in Bergen.
Francesconi is een van die vreemde vogels die zich blijkbaar onweerstaanbaar aangetrokken voelen door geruchtmakende processen. Sedert jaren teistert de Brusselse ex-wijnhandelaar van Italiaanse afkomst de rechtbanken met zijn capriolen. Naar eigen zeggen wil hij met zijn acties de manipulaties binnen justitie aan de kaak stellen, maar zijn interventies lijken vaak verdacht veel op doelbewuste pogingen om de verwarring nog te vergroten en een amalgaam te creëren van dossiers die niets met elkaar te maken hebben.
De zelfbenoemde emmerdeur beweert over bewijzen te beschikken die alle grote, onopgehelderde gerechtelijke dossiers met elkaar verbinden. Geheime wapenleveringen aan Irak, waarbij ook de vroegere Generale-dochter PRB was betrokken, de smeergeldaffaire rond Agusta en Dassault, de moord in Ukkel op de Canadese uitvinder van het superkanon Gerald Bull, de zelfmoord van luchtmachtgeneraal Jacques Lefebvre, de zelfmoord van de Luikse advocaat-generaal Hubert Massa, ja zelfs het vermeende pedofilienetwerk rond Marc Dutroux: Francesconi gooit het allemaal op een hoopje. Bovendien beweert hij dat hij in elk van deze zaken persoonlijk werd benadeeld en werpt hij zich bijgevolg op als burgerlijke partij.
Twee dagen voor de start van het proces-Cools diende Francesconi al een mislukt verzoek tot wraking in tegen Godin, de inmiddels afgevoerde voorzitter. In 1993 en 1995 is hij erin geslaagd zich te laten ondervragen als getuige door speurders van de cel-Cools en door onderzoeksrechter Jean-Louis Prignon, die samen met onderzoeksrechter Véronique Ancia de leiding had van het onderzoek naar de moord op Cools. Franscesconi neemt het de voorzitter kwalijk dat die weigert hem op te roepen als getuige om ter zitting gehoord te worden door de rechtbank. Zoals gebruikelijk wil hij zijn zaak vandaag zelf bepleiten voor het Hof van Cassatie, zonder de hulp van een advocaat. Bij Cassatie is hij inmiddels een vaste klant, het is de zesendertigste keer dat hij voor het hof verschijnt.
Benito Francesconi trad al eerder op als stoorzender in andere ophefmakende processen