'En nu ook winnen tegen Frankrijk'
Wat een comeback. David Goffin en Steve Darcis deden Paleis 12 in Brussel op zijn grondvesten daveren en leidden België van een 1-2-achterstand op zaterdag naar een zege tegen Australië. In de finale wacht Frankrijk. 'We gaan naar daar om de Davis Cup te winnen', glunderde captain Johan Van Herck.
Autoloze zondag in Brussel, maar dat weerhield ruim achtduizend tennisfans er niet van om naar de hoofdstad af te zakken en daar een weergaloos Davis Cup-feest mee te maken. Met dank aan hoofdrolspelers David Goffin en Steve Darcis, die voor de veertiende keer in de Belgische Davis Cup-geschiedenis een achterstand - op zaterdag hadden de Belgen (Bemelmans en De Greef) in het dubbel niets in de pap te brokken - wisten om te zetten in een fameuze overwinning.
Goffin gaf het voorbeeld. Enkele cijfers gebruiken om zijn servicefestival tegen Nick Kyrgios te bewieroken: 20 aces, geregeld over de 200 kilometer per uur, en dat aan gemiddeld 70 procent eerste opslagen. "Dit was de beste opslagmatch van mijn carrière", glunderde Goffin. "Zoveel aces! En dan dat percentage. Een heel knappe prestatie."
Dominant in de rally
Om nog maar te zwijgen over de rest van zijn tennis. Na een sublieme eerste set van de Australiër - met 10 aces, 228 km/u de hardste en eentje aan 204 km/u op de tweede opslag om de tiebreak binnen te halen - kwam de 26-jarige Luikenaar alsmaar beter in de wedstrijd. Hij domineerde de slagenwisselingen, retourneerde sterk, miste geen bal meer.
"Mijn eerste overwinning op Kyrgios. Ik voelde na de eerste set dat ik beter werd in de rally's. Ik had veel vertrouwen en als ik zo serveer, is het gewoon moeilijk om mij te breken. Het was ook op gravel en thuis, dus wel wat anders dan onze drie vorige duels."
De Belgische nummer één toonde zijn Davis Cup-hart. Negentien zeges en maar drie nederlagen ondertussen.
Het publiek werd wild, Goffin bleef kalm. Al toonde hij zich maar één keer eerder zo verbonden met de Belgische fans, tijdens de finale in Gent twee jaar geleden. Groot-Brittannië was toen de tegenstander. "In zo'n ambiance probeer je nu eenmaal de energie van het publiek mee te pakken", wist Goffin. "Als dat werkt, dan beleef je grote momenten en grote emoties."
Het Belgische speerpunt viel dan ook met tranen in de ogen op zijn rug na deze hoogstaande en deugddoende zege. Niet vergeten vanwaar Goffin komt. Op de US Open speelde hij nog op één been. "Ik heb elke dag van de voorbereiding kleine, ontstekingswerende injecties gekregen", vertelde Goffin. "Ik voel heel veel fierheid over wat ik gedaan heb. Ik kom van ver terug en dan zo'n weekend beleven, dat geeft veel emoties."
Gevoelens die nog eens versterkt werden door Steve Darcis. Al 33 jaar, maar in de Davis Cup zo jong als een veulen en zo sterk als een os. Wie durft nog een beslissende, vijfde wedstrijd tegen hem aan? Jordan Thompson had twee setpunten in de tweede set, maar eenmaal die weggeserveerd waren was het hek van de dam. Paleis 12 was de apocalyps nabij en Darcis slicete zich intelligent naar een 22ste overwinning op 23 ontmoetingen. Onvoorstelbaar.
Finale in Rijsel of Nanterre
"Dit is hallucinant", zei de ervaren Luikenaar. "Ik had in het begin het gevoel dat hij heel gespannen was, terwijl ik toch wat meer ervaring heb in dit soort omstandigheden. Maar het was ook moeilijk om niet geïnspireerd te raken van zo'n goede match als die van David. Ik heb de job mooi afgemaakt. Een tweede finale (van 24 tot 26 november, FDW) in drie jaar tijd. Hopelijk kunnen we nu bouwen op die ervaring van 2015 en hopelijk kunnen we het nu wat beter doen. We verdienen alleszins de beker."
Kapitein Johan Van Herck loofde de ploegsfeer. "We komen van zo ver terug. Dit is een ongelooflijke overwinning. We hebben de ambitie om de Davis Cup te winnen en we gaan naar Frankrijk om dat te doen." Goffin sloot zich daarbij aan: "Een finale is al historisch. En als we winnen wordt het zelfs meer dan historisch!"
Op 24, 25 en 26 november wordt de finale van de Davis Cup gespeeld in Frankrijk. De Fransen haalden het in hun halve finale makkelijk voor 18.000 toeschouwers in het voetbalstadion van LOSC Lille van een gedecimeerd Servië - geen Djokovic of Troicki.
Waar de finale zal plaatsvinden, daar zijn ze nog niet uit bij onze zuiderburen. Kapitein Yannick Noah zou graag opnieuw in het Stade Pierre Mauroy aantreden, ook al beleefden de Fransen daar in 2014 een traumatische ervaring toen het Zwitserland van Roger Federer en Stan Wawrinka er de Davis Cup-beker kwam wegkapen. Mogelijk dat de Franse Tennisfederatie toch voor Nanterre, in de buurt van Parijs, zou kiezen omdat er anders niet veel van het thuisvoordeel zou overblijven. In Nanterre wacht alleszins een gloednieuw rugbystadion met 40.000 zitjes dat klaar is om de finale te ontvangen.