Direct naar artikelinhoud

Informateur De Wever zet landing in

Informateur Bart De Wever rondt morgen zijn opdracht af. Hij overschrijdt zijn ultieme deadline met één dag, meer uitstel wil de N-VA de PS nu ook weer niet gunnen. Maar er moet vandaag nog geweldig veel water naar de zee vloeien om Elio Di Rupo te overtuigen al meteen de regeringsvorming zelf in handen te nemen.

N-VA-kopman zet PS van Elio Di Rupo onder druk door morgen opdracht af te ronden

Door nu al een afspraak bij de koning vast te leggen, wil de N-VA druk op de ketel zetten. De contacten tussen De Wever en Di Rupo blijven vooruitgang opleveren, maar de PS moet begrijpen dat er nog meer nodig is. En snel. ‘Wat nu op tafel ligt, zou voor CD&V al volstaan om een congres samen te roepen, bij ons ligt dat al moeilijker’, aldus een N-VA-kopstuk.

Informateur De Wever legt morgenmiddag op het paleis zijn eindrapport voor aan koning Albert. Hij haalt zijn deadline - die vandaag afliep - dus niet. Een deadline die hij trouwens zelf al met twee dagen opgeschoven had.

Maar de N-VA wilde niet nog langer talmen. De PS had dat nochtans absoluut niet erg gevonden, wel integendeel. De Waalse socialisten konden er de voorbije dagen niet genoeg op hameren dat er meer tijd nodig was. Tijd voor uitleg, tijd voor duidelijkheid. Versta: Di Rupo vond het nog te vroeg om zelf de eerste viool te spelen in de regeringsvorming. Het zou verbazen mocht daar vandaag nog verandering in komen.

De Wever en Di Rupo blijven volop overleg plegen, hun partijen benadrukken dat de sfeer aan tafel uiterst positief en constructief is. Maar de verschillen tussen N-VA en PS zijn zo groot dat ze nu eenmaal allesbehalve makkelijk weggegomd worden. Vooral het economische luik van de staatshervorming, en dan vooral de fiscale autonomie, is een harde noot om te kraken. Voor de N-VA is het cruciaal dat de deelstaten zelf de financiële hefbomen in handen krijgen om hun bevoegdheden optimaal in te vullen, maar de PS is als de dood dat de regio’s elkaar op die manier gaan beconcurreren en vliegen afvangen. Ze vreest dat Wallonië en Brussel het kind van de rekening zullen worden.

“Er is de voorbije dagen stevige vooruitgang geboekt”, zegt een N-VA-kopstuk. “Wat op tafel ligt, zou voor CD&V al volstaan om een congres samen te roepen. Maar bij ons ligt dat toch moeilijker, er is meer nodig.”

Op een aantal forse partijvergaderingen - “woelig” volgens de een, “geanimeerd” volgens de ander - bleek dat de N-VA met een dilemma zit. De inhoudelijke toenadering tussen De Wever en Di Rupo volstaat nog niet om in het eindrapport van de informateur de contouren van een akkoord te schetsen, laat staan om een coalitieformule voor te stellen. Maar nog meer tijd kopen, is ook geen optie voor de N-VA. De Vlaams-nationalisten willen koste wat het kost vermijden de indruk te wekken dat ze zich schikken naar de eisen van de PS. Vandaar de beslissing om morgen sowieso een eindrapport voor te leggen aan de koning. Wat uiteindelijk in dat eindrapport staat, is nog stof voor discussie in de laatste rechte lijn. Maar van de deadline wordt deze keer onder geen beding nog afgeweken.

Vanavond moet het eindrapport zo goed als klaar zijn, morgenochtend volgt dan vermoedelijk nog intern partijoverleg. De Wever zou het liefst zijn eindrapport presenteren, aan de kant gaan staan en plaats ruimen voor formateur Di Rupo. De traditionele gang van zaken bij een regeringsvorming. Maar Di Rupo lijkt daar nog niet aan toe te zijn. De PS volgt ook een andere logica dan de N-VA. De Franstalige socialisten willen de andere coalitiepartners meteen betrekken bij het uittekenen van de grote lijnen van een akkoord. De Wever zal vandaag nog andere partijen consulteren, maar de PS denkt meer in de richting van een tweede ronde consultaties.

“First things first, eerst nog ultiem overleg en het eindrapport”, klinkt het bij de N-VA. “Het zou strategisch wel erg dom zijn om je plan B al meteen mee op tafel te leggen.” Maar partijgenoten van De Wever sluiten niet uit dat de informateur morgen zegt dat zijn conclusies maar moeten volstaan, en de koning dwingt om Di Rupo de arm om te wringen of een tussenoplossing te zoeken.