Angstaanjagende vechtmachine

Glanzende haren. Priemende ogen. Pokdalig gezicht. De boeventronie van de altijd in het zwart geklede Diego Simeone zou je eerder in een maffiafilm verwachten dan in een voetbalstadion. Toch is de Argentijn geen filmster, maar trainer. En in die hoedanigheid presteert hij met zijn club Atlético Madrid boven verwachting.

Zaterdag won Atlético met 0-1 bij Málaga, waarna de ploeg zich zelfs een etmaal lang koploper in de Primera División mocht noemen. Zondagmiddag nam Barcelona het stokje weer over door met 4-0 te winnen van Elche. Maar de reeks die Simeone met zijn ploeg neerzet is ongekend: liefst zestien van de achttien competitieduels werden dit seizoen gewonnen.

Zoals Johan Cruijff ooit Barcelona oogstrelend voetbal liet spelen omdat hij op de bank ook wel een beetje vermaakt wilde worden, wil Simeone vanaf zijn positie anderhalf uur lang strijd, passie en hartstocht zien. De dug-out bestaat voor hem slechts voor de vorm. Bijna de hele wedstrijd staat hij langs de lijn om zijn ploeg naar voren te dirigeren. Ook zaterdag, in Estadio La Rosaleda in Málaga, leefde hij hartstochtelijk mee, hoewel Atlético de wedstrijd van begin af aan controleerde en nooit in de problemen kwam.

Simeone is 43 jaar oud en was in een vorig leven verdedigende middenvelder in het Argentijnse nationale team. Hij voetbalde in Europa voor onder meer Pisa, Internazionale en zijn huidige werkgever Atlético Madrid. Hij heeft 106 interlands achter zijn naam staan.

Berucht was Simeone om zijn overwinningsdrang. Als trainer heeft hij die karaktereigenschap niet verloren. Het resultaat is dat bijna elke wedstrijd van Atlético uitmondt in een strijd op leven en dood. Zaterdag incasseerde de ploeg zes gele kaarten.

Simeone begon als oefenmeester in zijn geboorteland bij Racing Club en maakte in 2008 promotie door bij River Plate aan de slag te gaan. Vervolgens zocht hij zijn heil in Europa. Na Catania in de Serie A en een korte terugkeer naar Racing Club, werd hij in 2011 aangesteld als opvolger van Gregorio Manzano, die met de club onderaan de ranglijst bungelde.

Van een slappe ploeg zonder zelfvertrouwen transformeerde Simeone Atlético Madrid in een mum van tijd in een vechtmachine waartegen geen ploeg graag speelt.

Ruig en vuil

Ruig, vuil, intens: op vele manieren wordt de wijze waarop Atlético ten strijde trekt beschreven. En inderdaad, verfijnd is het allemaal niet wat de boevenbende van Simeone laat zien. Succesvol wel. In zijn eerste seizoen won Atlético direct de Europa League door in Boekarest Athletic Bilbao met 3-0 te verslaan. Een seizoen later zegevierde de ploeg ook tijdens de Europese Supercup, waarin met 4-1 van Champions Leaguewinnaar Chelsea werd gewonnen, en versloeg het in de finale van de Copa del Rey stadsgenoot Real. En nu verrast Atlético dus vriend en vijand met een tweede plaats in de Primera División.

Een van de sterkhouders in het team van Simeone is spits Diego Costa, een tot Spanjaard genaturaliseerde Braziliaan. Costa is geen stereotype sambavoetballer, maar iemand die aan zijn trainer doet denken: provocerend, een tikkeltje gemeen, maar uiterst efficiënt. Na het vertrek van Radamel Falcao naar AS Monaco is Costa de man om wie het aanvalsspel draait bij Atlético.

Zaterdag stond hij aan de basis van de enige goal in de wedstrijd, twintig minuten voor tijd. Costa dribbelde vanaf de linkerkant het strafschopgebied binnen en zette voor op Adrián. Diens inzet werd gekeerd door doelman Willy Caballero, maar in de rebound stond het 21-jarige talent Jorge Resurrección Merodio, kortweg Koke, op de juiste plek en schoof de 0-1 binnen.

Vanaf de zijlijn keek Simeone tevreden toe. De Argentijn mag zich verheugen op veel belangstelling nu zijn elftal zo goed presteert. Inter zou hem graag terugzien in San Siro, zo is een van de sterke geruchten. Geconfronteerd met die belangstelling antwoordde Simeone diplomatiek: "Dat is een eer. Maar misschien word ik wel de Alex Ferguson van Atlético."

In de Champions League plaatste Atlético zich vrij gemakkelijk voor de knock-outfase. Daarin is AC Milan de tegenstander. Morgen moet de ploeg voor de Copa del Rey uit bij Valencia spelen. Zaterdag wacht de kraker in het eigen Vicente Calderón tegen Barcelona, de laatste wedstrijd voor de winterstop.

Behalve dat het de nummer 1 tegen de nummer 2 is, is het duel ook om een andere reden interessant: met zijn tikitakavoetbal is Barcelona de volstrekte tegenhanger van het ongepolijste Atlético. Maar al te ver vooruitkijken, daar had Simeone nog geen zin in. "We leven bij de dag", liet hij op de persconferentie weten. "Eerst krijgen we de wedstrijd tegen Valencia. Daarna gaan we ons pas richten op Barcelona."