Klaar voor afscheid in stijl tegen Tunesië
Enkele dagen voor de afreis naar het WK in Brazilië nemen de Rode Duivels afscheid van hun publiek. Ze doen dat in de pikante oefenwedstrijd tegen hun ex-bondscoach Georges Leekens.
Uitzwaaiwedstrijd. Het zou het woord van het jaar kunnen zijn. Komende dinsdag om 10u45 vertrekt chartervlucht SN 2014 met aan boord de Rode Duivels richting Brazilië. Vanavond mogen 50.000 mensen in het Koning Boudewijnstadion de spelers uitwuiven. Een heldendefilé in de Heizel.
Op zo'n feestelijke avond is een nederlaag 'not done'. Tegenstander Tunesië mag dan wel een goede coach hebben, tegen het talent van België, de vorm waarin de ploeg steekt en een ongetwijfeld broeierig stadion kan Georges Leekens niet op. De afscheidssymfonie zou geen valse noot mogen kennen.
Nooit populairder
Bondscoach Marc Wilmots - hij zal vanavond vocaal nooit zo populair geweest zijn - straalt anderhalve week voor de eerste WK-groepswedstrijd tegen Algerije veel vertrouwen uit. "Ik kan me, sinds ik de ploeg heb overgenomen, niet herinneren dat er zo goed getraind is", aldus Wilmots. En hij heeft gelijk. Zowel in Stockholm, vorige week, als de voorbije dagen in Knokke-Heist was het scherp, pittig, vol concentratie en met kwaliteit. Zo werd de training van gisterochtend afgesloten met een ronduit schitterend doelpunt - een weergaloze actie van Dembélé tussen drie tegenstanders, gevolgd door een prima pass in één tijd van Defour die getuigde van overzicht en afgerond door Mirallas.
Deze Duivels zijn tot heel veel in staat, straks. Maar eerst: Georges Leekens. Hij is er de man niet naar om zijn memoires te schrijven, maar een mogelijke titel kennen we al: 'Mijn grote spijt', of zoiets. Leekens betreurt heel weinig in zijn professionele carrière. Behalve zijn vertrek bij de nationale ploeg. Hij kan nog altijd moeilijk loskomen van wat hij 'zijn jongens' noemt. Hij zal het niet (graag) toegeven, maar die negentig minuten vanavond, en de zinderende sfeer op de tribunes, worden emotioneel lastig voor hem.
De spotlights staan inmiddels, en terecht, op zijn opvolger Marc Wilmots. "De ene coach heeft ons kunnen kwalificeren, de andere niet", vatte Kevin Mirallas het giftig samen. "Toen ik bondscoach werd, schreven sommigen dat ik geen ervaring had", aldus Wilmots. "Dat was juist. Maar niet alleen ervaring is belangrijk, op dit niveau is 'aanvoelen' mogelijk nog crucialer."
'Eén grote familie'
Feeling, kleedkamermanagement: Wilmots beheerst het blijkbaar tot in de vingertoppen. Voor al de rest zorgt zijn verzamelde talent wel - dat weet Wilmots als geen ander; het is slechts de bondstop die doet alsof zonder deze bondscoach de wereld van de Rode Duivels vergaat.
Het is die emotionele intelligentie van Wilmots die hem influisterde om de afgelopen twee weken Jan Vertonghen nog eens scherp te zetten, om Eden Hazard Eden Hazard te laten zijn, om Romelu Lukaku meer knuffels dan ooit te geven: de juiste snaren kunnen raken, wordt in Brazilië net zo doorslaggevend als het voetbaltechnische. "We moeten de komende maand één grote familie zijn", aldus Wilmots.
Eén voor allen, allen voor één: het is ook de rode draad tijdens het heldendéfilé, vanavond. De spelers willen het publiek in euforie brengen, de fans zullen op hun beurt hun onvoorwaardelijke steun laten blijken. Zodat iedereen elkaar vanavond in opperbeste stemming kan uitzwaaien.