'Ik hoor niet thuis in het voetbal'

aar is Stijn De Smet weer. Ooit bij Cercle uitgeroepen tot één van de grootste talenten van het Belgische voetbal, nadien weggezakt bij Gent en Westerlo. Bij Kortrijk heeft de aanvallende middenvelder het voetbalgeluk teruggevonden, al beseft hij goed genoeg hoe broos het is.

Welkom terug. Heb je ook dat gevoel?

"Mja... Ik denk dat vooral de buitenwereld opnieuw kennis maakt met mij. In het verleden heb ik wel al goede dingen getoond op training... (grijnst) Maar er zijn maar weinig mensen die zich daarvoor interesseren. Je kunt jezelf eigenlijk alleen maar tonen in wedstrijden, en dat kan ik omdat ik nu én topfit ben én speelgelegenheid krijg. Ik heb vooral een goede keuze gemaakt door me vorig seizoen te laten uitlenen aan Waasland-Beveren. Daar heb ik me al voor een deel opnieuw kunnen tonen en nu kan ik dat ook bij een ploeg die toch meer in de schijnwerpers staat."

Je hebt een rol waarin je mee bepaalt en beslissend bent. Precies wat Vanhaezebrouck van je verwacht?

"Klopt, in het begin speelde ik wel goede matchen, maar voor doel kwam het er niet uit. Nu wel. (De Smet scoorde tegen OHL en Zulte Waregem 2 matchen op rij, red.) Daar ben ik heel blij om."

Nochtans zei je onlangs 'Het is niet belangrijk dat ik scoor. De ploegsfeer is dat wel.' Typisch De Smet, denken wij dan.

"Zowel bij Beveren als in Kortrijk zag ik meteen dat er een familiale sfeer was, zoals bij Cercle. Het is geen toeval dat ik net bij zulke ploegen tot mijn recht kom. Ik heb dat blijkbaar nodig."

Daarom dat je bij AA Gent nooit echt doorbrak?

"Voor hetzelfde geld zat ik bij Club Brugge. Maar het bestuur van Cercle wou me in januari 2009 niet laten vertrekken omdat Tom De Sutter nog maar net naar Anderlecht was. In de zomer kwam Gent dan aankloppen. We hadden een hechte kleedkamer en dat zag je op het veld. Alleen vertrok Preud'homme en daarna ook heel wat spelers. Als dan de resultaten niet volgen, kan je nog moeilijk over een goede groepssfeer praten. Alles was meer op het individu gericht en ik voelde me er niet echt super meer. Daarom was het ideaal dat ik uitgeleend werd aan Westerlo."

Was dat dan zo'n succes? Je speelde er amper en degradeerde.

"Ik had de pech dat ik door kleine blessures eigenlijk nooit echt topfit geweest ben. Maar ik blijf Westerlo een goede stap vinden. Alleen heb ik er mijn doel nooit kunnen waarmaken."

Ook bij je terugkeer naar Gent lukte dit niet.

"Ik voelde meteen dat er iets veranderd was. Ik trainde een paar maanden echt heel goed, maar onder Trond Sollied kreeg ik amper een kans. Zelfs belangrijke spelers als Mboyo en Brüls verstonden er niets van."

Welk gevoel houd je dan over aan je periode bij Gent?

"Gemengde gevoelens. Preud'homme had een grote stem in de transfers en wilde me omdat ik iemand ben die graag de ruimtes opzoek. Jammer dat hij daar zo snel vertrokken was."

Preud'homme zit nu bij Club, hij zal ook wel wat over de transfers te zeggen hebben.

(lacht) "Ik ben daar realistisch in."

Zeg je dan dat Club te hoog gegrepen is voor jou?

"Ik weet wat ik kan en wat ik niet kan. Zeg nooit nooit, maar het is nu vooral belangrijk om mij te bewijzen bij Kortrijk. En niet gedurende een paar maanden, maar gedurende een jaar, twee jaar of zelfs langer. En dan mag je me nog eens komen vragen of ik naar een topclub wil."

Dat is nu waarom velen jou een gebrek aan ambitie verwijten.

"Voetballen is het liefste wat ik doe, maar misschien denk ik inderdaad te veel aan de club waar ik zit en niet aan een stap hogerop. Op dit moment heb ik mijn voetbalplezier terug. Tegelijk sta ik ook weer op het niveau waar ik hoor te staan. Ik wil nu gewoon aan iedereen tonen dat het misschien een vergissing is dat ik niet bij een topclub zit."

Wie heeft zich dan vergist?

"Het ligt alleen aan mezelf. Als voetballer moet je je elke training en elke match opnieuw bewijzen, en dat heb ik te weinig gedaan. Jammer dat het zo gelopen is, want veel mensen vinden dat ik genoeg kwaliteiten heb om hogerop te spelen."

Zoals je ex-trainer Glen De Boeck die volhoudt dat je ooit de Gouden Schoen kan winnen. In dat seizoen waarin je met Cercle vierde eindigde leunde je wel dicht tegen dat niveau aan.

(grijnst) "Ik was er onlangs met Tom (De Sutter, red.) over bezig. Samen met Iachtchouk en Gombami beleefden we toen als offensief kwartet een superseizoen."

Cercle wou je afgelopen zomer terug, maar kon je niet betalen.

"Het was Cercle, Waasland-Beveren of Kortrijk. Enkel voor KVK was ik haalbaar. Ik kon dus niet twijfelen."

Eigenlijk hebben we de indruk dat je je niet echt op je gemak voelt in de voetbalwereld.

"Er zijn veel mensen die dat zeggen. Ze zeggen ook dat ik te braaf was om te slagen bij Gent. Misschien is dat zo. Dat ligt in mijn karakter en dat zal ik niet veranderen. De voetballerij is soms een triestige wereld. Als je sommige dingen ziet... Spelers die in de B-kern belanden en zo. Het wordt bij momenten hard en smerig gespeeld. Eigenlijk hoor ik niet thuis in die wereld. Gelukkig denk je daar op het veld niet over na."