Mooi/niet mooi

A.F. Vandevorst

An Vandevorst en Filip Arickx leren elkaar kennen op de Antwerpse mode-academie. Na de opleiding gaat An aan de slag bij Dries Van Noten en Filip bij voor Dirk Bikkembergs. Tien jaar later, in 1997, presenteren ze hun eerste kleding collectie als A.F. Vandevorst. En nu hebben ze in Antwerpen hun eerste eigen winkel geopend. Daarin overigens geen typische A.F. Vandevorst-ziekenhuisartefakten, maar zelfontworpen meubilair."

Grootste cultuurschok?
Filip: "India. ❶ Je voelt wel dat er veel leeft, maar echt doordringen tot die samenleving, dat lukt niet."

Welk kledingstuk symboliseert jouw jeugd?
Filip: "Fluogroene sokken. Ik heb nooit één stijl gehad, ik stel me graag open. Ik had vrienden die met ska bezig waren, maar ook met punk en disco. En die groene sokken, die pasten overal bij."
An: "Ik had vroeger extreem dunne beentjes.
Daar vond ik Dr. Martens goed bij passen.
Een schattig tuturokje en het contrast tussen die spillebenen en die dikke schoenen: ik vond dat geweldig." ❷

Favoriete kledingstuk?
Filip: "Een zwembroek. ❸ Het vakantiegevoel, hè."
An: "Een zwarte hemdjurk, voor mij is dat mijn uniform. Ik heb het in allerlei variaties. Het heeft alles in zich én geeft de mooiste decolletés."

Mooiste staaltje van architectuur?
An en Filip: "Voor ons zit dat in het dierenrijk. Honingraten, vogelnesten, molshopen... Het
dierenrijk blijft verwonderen. Geen mens kan dat namaken."

Welk gebouw mag voor jullie tegen de vlakte?
An: "Niets! Alles is er om een reden en alles kan. Lelijkheid is een heel interessant begrip. Wat vandaag lelijk is, is morgen misschien mooi. En in de juiste handen kan alles mooi worden."

Welk designobject staat er op je verlanglijst?
An: "Alvar Aalto's Convertible Sofa, uit 1930.❹
Een metalen bedje dat werd getransformeerd tot een zetel. Mooi en functioneel. Eén keer vonden we er een, maar de eigenaar wilde hem niet verkopen."

Meest inspirerende ontwerper?
An en Filip: "We laten ons nooit inspireren door een ontwerper, maar ontroerd raken we wel. Alleen al het feit dat iemand een hele collectie voor de modeweken klaar krijgt... Je voelt gewoon hoe intens die periode is geweest voor de ontwerper."

Hoe wonen jullie zelf?
An: "Buiten de stad, in een modernistisch huis uit 1934. Er zijn veel glaspartijen waardoor we constant in contact staan met de natuur."

Welk boek zal je voor altijd bijblijven?
Filip: "Le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry. Die zoektocht, die voel ik ook zo aan." ❺

Toonbeeld van lelijkheid?
Filip: "Iemand vroeg me ooit: 'Noem een object dat mooier is in plastic dan in zijn originele versie.'
We hebben er al avonden ons hoofd over gebroken, maar het antwoord blijft zoek."

Met welke persoonlijkheid uit het heden of het verleden zou je graag eens op café gaan?
Filip: "Met Joseph Beuys, een Duits kunstenaar. ❻
Hij is zowat de link tussen An en mij. Toen we elkaar leerden kennen, verzamelde ik ziekenhuisdesign.
Op haar kamer raakte ik gefascineerd door een groot rood kruis, dat was van Beuys. Ik leerde hem via An kennen, zij op haar beurt via haar moeder."
An: "Danseres en choreografe Pina Bausch. ❼
Tijdens haar voorstellingen zat je op het puntje van je stoel."

Onmisbaar in je interieur?
Filip: "De kleur groen. De ramen in ons huis kijken uit op bomen, groen en gras. Moest dat uitzicht er niet zijn, dan zou ik voor voldoende natuur in huis zorgen. En anders zou ik een muur kaki verven."
An: "De keuken, vaak de spontaanste plaats in huis."

Ben je een estheet?
Filip: "Ik kan héél lang nadenken of verrast zijn door dingen die ik in het straatbeeld zie. Zijn ze nu mooi? Lelijk? Of snap ik het gewoon niet?"
An: "Tot in de toppen van mijn tenen. Ik ben altijd op zoek naar schoonheid, waar ik ook ben."

Trend van de toekomst?
Filip: "Een pied-à-terre. Steeds meer mensen kiezen voor een buitenverblijf: om dichter bij de kinderen te zijn, of in sportgebieden waar ze graag komen."

Grootste frustratie in de modewereld?
An en Filip: "Tijdgebrek."

Essentieel designobject in huis?
An en Filip: "Hebben we niet."