'Dit is een kamikazeactie, maar ik wil mijn leven terug'

Zes maanden moet hij gaan brommen in de Antwerpse Begijnenstraat. Voor een kapotte autospiegel. Meert kreeg het vorig jaar op de A12 aan de stok met een oudere automobilist. "Hij pikte het niet dat ik met mijn motorfiets voor hem ging staan aan een verkeerslicht. Hij probeerde me twee keer van de weg te rammen. Elke motorrijder kent dergelijke situatie. In een reactie heb ik tegen zijn autospiegel geslagen. Daarna zijn we samen naar de politie getrokken."

Meert weigerde de autospiegel te vergoeden. Van de rechter kreeg hij de keuze: een werkstraf van zestig uur of zes maanden gevangenis. Het werd dat laatste. "Een enkelband hoefde ik ook niet", zegt Meert. "Ik aanvaard geen gunstmaatregelen van justitie tot ze mijn onterechte veroordeling hebben rechtgezet. Ik werk niet mee met een rotsysteem dat onderzoeken vervalst. De consequentie van die houding brengt me nu opnieuw in de cel."

Hij geeft toe dat het een kamikazeactie is, maar het gaat om meer dan principieel verzet. De 47-jarige Antwerpenaar gaat nog altijd gebukt onder zijn - naar alle waarschijnlijkheid - onterechte veroordeling wegens btw-fraude. "Een eerlijk proces zou een grondrecht moeten zijn. Ik heb dat nooit gekregen. Al achttien jaar vecht ik voor de herziening van mijn zaak, en voor alle onschuldigen wier levens door justitie worden geruïneerd. Al jaren houdt men mij voor dat het wel in orde zal komen, maar er is nog niets veranderd.

"Mijn geduld is op. Er moet eindelijk een onafhankelijke commissie komen die gerechtelijke dwalingen kan rechtzetten. In élk bedrijf, op élke instantie in België is er controle, behalve op justitie. Die is onfeilbaar. Onderzoekers, Openbaar Ministerie en rechters dekken elkaars fouten en manipulaties toe. Ze wanen zich keizer boven God. Dat mogen we niet langer tolereren."

Nederland, het Verenigd Koninkrijk, de VS en de Scandinavische landen hebben al zo'n herzieningscommissie die zich buigt over fouten van het gerecht. In België is er een herzieningsprocedure, maar die wordt niet toegepast omdat de regels om een strafzaak heropend te krijgen zeer strikt zijn. Op vraag van de Hoge Raad van Justitie heeft minister van Justitie Koen Geens (CD&V) beloofd om de wet te zullen versoepelen. Zijn woordvoerster wil enkel kwijt dat "dit nog in voorbereiding is in de commissie".

Dwalingen à la Wesphael

Maar dat er flink geknoeid is in de zaak-Meert lijdt geen twijfel. VRT-journalist Wim Van den Eynde spitte het dossier uit in het boek De bloedkamer. Zijn conclusie: de speurders hebben er een potje van gemaakt door getuigenverklaringen te vervalsen en het bewijsmateriaal à decharge te doen verdwijnen. Van den Eynde toonde aan dat Meert werd veroordeeld op basis van één verklaring van een bedenkelijke getuige die later door de mand viel, en hij beschuldigde de drie rechters - Marleen Vyncke, Eva Leliard en Veerle Lenders - van grove nalatigheden, vervalsingen en beroepsfouten. Ook de bekende fiscalist Michel Maus noemde Meerts veroordeling "een rechtstaat onwaardig".

Meert zelf verwijst naar het proces-Wesphael, waar ook grove fouten van de speurders werden blootgelegd. "Ze hebben de tijdstippen in hun verslag aangepast, zodat die beter aansloten bij hún versie van de feiten. Dat is België: speurders die de realiteit aanpassen aan hun denkpiste. Voor een correctionele rechtbank zou Wesphael dertig jaar hebben gekregen. Men lijkt te vergeten dat het hier om een mensenleven gaat."

Sinds enkele jaren heeft Meert een relatie met Alizée Poulicek. De ex-Miss België schonk hem dit voorjaar zijn eerste kind. Vanaf morgen ruilt hij dat gezinsgeluk voor een kille cel. "Natuurlijk hebben we daar thuis over gediscussieerd, maar Alizée begrijpt dat ik dit móét doen. Voor onze toekomst en die van onze kinderen (Poulicek heeft nog een zoon uit een vorige relatie; RL). Wij worden gegijzeld, omdat ik de Belgische staat nog meer dan 15 miljoen euro moet betalen. Ik kan geen zaak opstarten en mag niet eens met mijn gezin samenwonen. Kan u zich dat voorstellen? Justitie heeft me levenslang gegeven en ik zal niet rusten voor dat is rechtgezet. Ik wil mijn leven terug. Die zware, rinkelende bol aan mijn been moet eraf."

Vader Bob Meert, die zijn zoon al jaren bijstaat in zijn strijd, vindt het waanzin dat hij zich opnieuw laat opsluiten. "Ik hoop dat hij snel weer buiten is. Maar Filip weigert op te geven. Het Antwerpse gerecht wil dit dossier nooit meer heropenen, omdat het dan zijn eigen beerput opentrekt. Advocaat-generaal Flor De Mond heeft het Comité P schriftelijk opdracht gegeven om een door ons gevraagd onderzoek te vervalsen. Hij heeft hen het resultaat gedicteerd en het Comité P nam dat over. Ik heb de bewijzen daarvan. Diezelfde De Mond heeft me ooit in een telefoongesprek gezegd: 'Jullie mogen zoveel strijden als jullie willen, voor het Antwerpse gerecht is die zaak definitief afgesloten.' Ik heb hem geantwoord dat hij er ooit nog van zal wakker liggen. Een Meert laat niet over zich heen lopen."