Direct naar artikelinhoud

Ridders, zwervers en zatlappen

Net als in Monty Python and the Holy Grail speelt de Heilige Graal een (beperkte) rol in The Fisher King van regisseur Terry Gilliam. Maar dat is eigenlijk toeval, want het was de eerste keer dat deze artistieke duizendpoot, die onder meer verantwoordelijk was voor de typische animatiefragmenten in het werk van Monty Python, niet zelf meeschreef aan het scenario. Het was trouwens ook de eerste keer dat er geen enkel lid van Monty Python in een film van Gilliam te zien was.

Jeff Bridges speelt de rol van Jack Lucas, een zogenaamde shock-jock of hondsbrutale radiopresentator die graag met zijn luisteraars in de clinch gaat. Op een avond scheldt hij een wanhopig verliefde man de huid vol, waarbij hij tegelijk tekeergaat tegen de yuppies. Enkele dagen later verneemt de arrogante radiomaker dat de luisteraar zelfmoord heeft gepleegd, nadat hij eerst in een trendy bar een bloedbad heeft aangericht.

Het verhaal maakt dan een sprong van drie jaar. Jack is inmiddels aan de drank en aan lager wal geraakt. Tijdens een van zijn suïcidale uitstapjes wordt hij op een bijna ridderlijke manier gered door een excentrieke zwerver (Robin Williams). Pas veel later zal blijken dat het levenslot van beide mannen op een bizarre manier met elkaar verbonden is.

Alhoewel Terry Gilliam, die ook wel eens 'Captain Chaos' of ook nog 'de Angelsaksische Fellini' wordt genoemd, niet zelf het scenario bedacht heeft, is The Fisher King toch een typisch 'Gilliameske' film geworden, vol barokke fantasie en visueel opwindende scènes, zoals de prachtige walssequentie in Central Station, de regelmatig opduikende Rode Ridder (!) in de straten van Manhattan en het hallucinante hospitaaldecor. Voor haar spitante vertolking werd Mercedes Ruehl terecht beloond met een Oscar voor beste vrouwelijke bijrol.

(Jan T.)

Williams

en Jeff

Bridges:

op een rare

manier

met elkaar

verbonden.