Van Persie vliegt naar onsterfelijkheid
Een duikvlucht voor de eeuwigheid. Zijn kin scheerde de grasmat bij de landing. Wát een doelpunt. De wereld in vervoering. Zal Robin van Persie op zijn 30ste dan eindelijk schitteren op een groot toernooi?
Robin van Persie is een artiest. Telkens als de radio 'The Architect' van Deus speelt, moeten we denken aan Van Persie.
Van Persie is niet zomaar een voetballer. Hij is de Nureyev van Oranje. Niet supersnel. Niet supersterk. Maar aan het leer, of het nu met de voeten of het hoofd is, gebeuren dingen die meer met kunst geassocieerd worden dan met het weliswaar edele balspel.
Tussen 2006 en 2012, bij afwezigheid van de Rode Duivels op elk groot toernooi, zetten we ons in de slipstream van Oranje. Hoe vaak, in prognoses en beschouwingen, hebben wij toen niet de lof bezongen van Robin van Persie? In Charkov, tijdens het voorbije EK in Oekraïne, kwam het nog tot een geanimeerde discussie met Nederlandse collega's die vonden dat Klaas-Jan Huntelaar of zelfs Dirk Kuyt de voorkeur moest krijgen op 'de eeuwig falende Van Persie'.
Zoveel onzin: Huntelaar of Kuyt zijn olifanten in de porseleinkast van Van Persie. Maar zelden of nooit gaf hij ons gelijk op het veld. En ontstond hoongelach bij de collega's: "Nou, Piet Belg (zo werden wij genoemd), Van Persie weer niet gezien, vandaag."
Je kunt er niet om heen: zo groots Van Persie presteerde bij Arsenal en Manchester United, en bij Oranje in kwalificatiewedstrijden, zo minnetjes was het op EK's en WK's. Een stervende zwaan, telkens. Enkel de elegantie, de soepelheid, de schoonheid aan de bal bleef over.
Tot nu? Tot hier? Tot Brazilië 2014? Moet Robin dertig zijn geworden om de rust en de wijsheid te vinden om te schitteren voor de hele wereld?
Van Persie heeft nochtans een bewogen seizoen achter de rug op Old Trafford. Vaak geblesseerd, en - volgens diverse berichten in de Britse pers - saboteur van David Moyes. Iets wat de doorgaans altijd eerlijke en open Van Persie ontkende. Toch: de voortekenen op dit WK waren niet gunstig.
Maar vrijdag tegen Spanje oogde hij fris, gezond, scherp. De vruchten mogelijk van weinig te hebben gespeeld de afgelopen maanden. Boem, boem. Casillas aan flarden gekopt en getrapt. Net nu Piet Belg geen hoge borst kan opzetten tegenover zijn collega's uit Nederland.
Alle eer aan Louis van Gaal, die eind vorig jaar Van Persie de kapiteinsband gaf. Van Gaal maakt er ook geen punt van om toe te geven dat hij en Van Persie een uitstekende band hebben. Dat schenkt vertrouwen en doet je groeien, als de baas jou als atleet en als mens incontournable vindt.
Misschien dat nu alle puzzelstukjes samenvallen voor 'The Architect'. We hopen het.
Het was geen vogel. Het was geen vliegtuig. Neen, het was Robin van Persie.
De weg is nog lang, evenwel. Eén groepswedstrijd is natuurlijk niet voldoende om Van Persie te laten verzoenen met een groot toernooi. Het moet nog eens, en nog eens, en daarna nog eens in de eliminatierondes van dit WK.