Jury in moordproces Kitty moet 219 schuldvragen beantwoorden

Op het assisenproces over de roofmoord op agente Kitty Van Nieuwenhuysen is de jury met liefst 219 schuldvragen in beraad gestuurd. Wellicht volgt eind deze week pas een uitspraak.

De twaalf juryleden zitten voor de volledige duur van hun beraad afgezonderd in een niet nader genoemd hotel. Gsm en laptop moeten ze afstaan. Er is geen enkel contact met de buitenwereld toegelaten.

Dat het aantal schuldvragen in de honderden loopt mag niet verbazen. Beklaagden Noureddine Cheikhni, Galip Kurum en Hassan Iasir staan terecht voor een waslijst aan feiten. Eerst en vooral is er de schietpartij in Lot op 4 december 2007 waarbij Kitty Van Nieuwenhuysen omkwam. De 23-jarige agente en haar collega Peter Van Stalle waren op zoek naar de bestuurders van een achtergelaten Volvo toen hun combi onder vuur werd genomen met een kalasjnikov. Daarnaast zijn er beschuldigingen voor de roofoverval op een koppel in Roux en diefstal van de Volvo in een garage in Thuin. Elk van die feiten is onderverdeeld in verschillende misdrijven, met verzwarende omstandigheden zoals diefstal bij nacht.

In normale omstandigheden duwt de jury eenmaal op een bel om aan te geven dat ze tot een beslissing is gekomen. Omdat in het hotel geen bel is, moet de hoofdman van de jury een briefje onder de deur steken met de tekst ‘één beltoets’. Heeft de jury vragen, dan wordt ze verzocht een briefje onder de deur te steken waarop ‘twee beltoetsen’ staat. Na het voorlezen van het vonnis wacht een tweede beraad over de strafmaat in samenspraak met het hof.

Voor de jury in beraad ging, kregen de drie beschuldigden nog het laatste woord. Alle drie benadrukten ze hun onschuld. “Ik ben geen moordenaar en ik weet niet hoe ik in dit onderzoek ben terechtgekomen”, zei Iasir.

Opvallend: Galip Kurum liet tijdens zijn slotwoord vallen dat hij over een gsm beschikt in zijn gevangeniscel. Ook Noureddine Cheikhni zou een telefoon ter beschikking hebben, ook al is dat strikt verboden. “Zelfs vandaag nog hebben we dagelijks contact, we bellen met de gsm die we elk in onze cel hebben.”