Direct naar artikelinhoud

'Eén keer gebruik ik een nummer, en daarna nooit meer'

Sport beheerst zijn leven, muziek zijn geest. 'Op feestjes waag ik mij wel eens op de dansvloer', zegt Sporza-reporter Sammy Neyrinck (37). 'Tenzij ik zelf dj aan het spelen ben natuurlijk.'

Je hoort het en je meent, heel even, een lijfspreuk te ontwaren. "Voor mij is de drummer het kloppende hart van een groep: hij zit op de achtergrond, maar geeft wel de maat aan. En heel vaak wordt hij onderschat."

Al bijna zijn hele leven droomt hij van een drumstel, Sammy Neyrinck, "maar het is er nog altijd niet van gekomen". Te luid voor het gezin, te druk op het werk. Als een nomade reist hij, tv-reporter voor Sporza, de sportwereld rond. Zijn doorvoelde reportages, over voetbal (Extra Time) dan wel koers (Vive le vélo), wekken bewondering. Zijn stijl is al te zeldzaam. Bescheiden maar trefzeker. Sammy Neyrinck, jawel, is een drummer met beelden.

In de Twitterwoorden van Karl Vannieuwkerke: "Sammy Neyrinck, momenteel de beste 'sportstukkenmaker' van het land."

Een sportstukkenmaker met een neus voor mooie verhalen, zo blijkt telkens weer, en een hart voor muziek, zo blijkt nu. Hij zegt: "Ik heb altijd muziek nodig. Altijd. Ik kan niet zonder. Een leven zonder muziek moet een hel zijn. Voor muziek mag je mij altijd wakker maken, en zal ik ook lang opblijven."

Best of van de best of

Een voorliefde van vader geërfd, zegt hij. Zorgvuldig doorspekte die zijn zelfgemaakte filmpjes met muziek. Een hele jeugd lang, diep in de kelder van West-Vlaanderen, was muziek nooit veraf. Motown, The Beatles, Franse chanson (dankzij mama). "En die gewoonte zet zich nu voort in mijn eigen gezin. Bij ons staat er thuis altijd muziek op." De dochters, amper vijf en drie, blijken erg vatbaar voor muziek.

Neyrinck: "Muziek speelt ook een enorme rol in mijn creatief proces. Maar ik ga op dat vlak altijd voor de pièces uniques. Eén keer gebruik ik een nummer, en daarna nooit meer. Er wordt te veel goede muziek gemaakt, recycleren zou zonde zijn. Het gaat zelfs zover dat ik op basis van een liedje kan zeggen om welke reportage het gaat."

'Algiers Ferry' van Harry Gregson-Williams bijvoorbeeld, in een reportage over de huiveringwekkende dubbele beenbreuk van Marcin Wasilewski na een tackle met Axel Witsel. "Filmmuziek. Heel erg emotioneel en pakkend. Het werkte." Balthazar, Charles Bradley en Stromae straks ongetwijfeld ook, na deze Ronde van Frankrijk.

Heelder lijsten legt Neyrinck op voorhand aan, in mp3-formaat op zijn laptop. "Alleen voor het gemak", gerangschikt volgens genre - van dance over rock tot klassiek - en bruikbaarheid. "De tekst, de sfeer, elk nummer heeft zijn unieke waarde." Op de smartphone belandt de best of van de best of van de best of. "Een duizendtal nummers, klaar om in mijn stukken gebruikt te worden."

Van Bowie tot Towers

Hij dropt de namen Robin Thicke, Macklemore, Major Lazer, Rudimental, Daft Punk. Zomerhits met danspotentie. Neyrinck: "Op feestjes waag ik mij wel eens op de dansvloer. Tenzij ik zelf dj aan het spelen ben natuurlijk."

Studio Brussel noemt hij een grote bron van inspiratie. Net als goede (muziek)documentaires op tv, die hij vooral in functie van het werk bekijkt. "Shazam vind ik een geweldige uitvinding. Telkens als ik een mooi liedje hoor, of het nu van David Bowie, Lee Towers of Swedish House Mafia is, zet ik het beeld stil, haal ik het van het internet en sla ik het in een speciaal mapje op. En van Olivier Smets en Steven Van Hyfte, de cameraman en de klankman-monteur waar ik de laatste jaren geregeld mee samenwerk, krijg ik ook heel veel tips."

Tijdens de lange autoritten in de Tour maakt het drietal zelf radio, als dj's op de dool. Een handvol liedjes komt daarbij steeds terug. 'Airplanes' van Local Natives, 'Girls' van Moments and Whatnauts, 'Fools Rhythm' van Two Fingers. "Dit jaar hoop ik 'So Good to Me' van Chris Malinchak in onze top vijf te krijgen of iets van C2C, vier Fransen die enkel met hun vier platendraaiers muziek maken. Ook 'Sugar Man' van de Amerikaanse folkmuzikant Rodriguez maakt veel kans."

Neyrinck: "Van een carrière als muzikant heb ik nooit gedroomd. Sport is mijn weg. Mijn ultieme droom is wel om ooit eens een sportreportage te maken met louter natural sound. Niet met mp3's die er later aan zijn toegevoegd, maar enkel met muziek die op het moment van opname uit de boxen of vanaf de straat te horen is. Sport en muziek gemixt, zo heb ik het het liefst."

De reportages van Sammy Neyrinck zijn tijdens de Ronde van Frankrijk elke dag te zien in Vive Le vélo, op Eén.

Volgende week: actrice Anemone Valcke.